stixoi.info: 80. Σάλεψε το μυαλό

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: 80. Σάλεψε το μυαλό

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130534 Τραγούδια, 269403 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

80. Σάλεψε το μυαλό

Έρχονται κάποιες στιγμές................. που μας πονούν πολύ.

[align=center]Σήμερα μάλλον σάλεψε το μυαλό μου,
ήσουν νόμιζα στο αυτοκίνητό μου,
η θέση αυτή έχει μείνει κενή,
από τότε που έφυγες αγάπη μου εσύ.

Κι άρχισα πάλι να σου λέω,
απ΄ τη μέρα που έφυγες συνέχεια κλαίω,
τα όνειρα μας ξερόφυλλα στον άνεμο σκορπισμένα,
τα σ΄ αγαπώ στη θέση σου ακόμα χαραγμένα.

Στο δρόμο καθώς προχωράγαμε,
ρωτήσαμε ο ένας τον άλλον πως περνάγαμε,
κι αμέσως ζήτησες να σε κατεβάσω,
τα δάκρυά σου να μην δω και ξεσπάσω.

Ο δρόμος γέμισε με άγρια πουλιά,
βίαια σ΄ άρπαξαν σαν λυσσασμένα αρπαχτικά,
σκοτείνιασε ο ουρανός ήταν αμέτρητα πολλά,
πάλεψα να τα διώξω ήταν πολύ αργά.

Εσύ αγάπη μου δεν προσπάθησες,
το πρόσωπό σου που έκλαιγε μόνο κάλυψες,
έφυγες μαζί με τα πεινασμένα πουλιά,
δεν ήθελες να δω την καρδιά σου που πονά.[/align]

Γιάννης Βογιατζής.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη Ομάδα Στίχοι για μελοποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Αν σήμερα γεννιόμουνα το νου αναλφάβητο θα άφηνα, τις αισθήσεις μου ολημερίς θα μόρφωνα. (MARGARITA)

Akarayan 27-09-2006 @ 10:44	Μιά αγάπη, μιά ζωή, μιά ιστορία!
MARGARITA 27-09-2006 @ 10:53	Αρνούμαι τους τίτλους Τοξοτάκι και το μόνο που ξέρω είναι να μην αφήνω την ψυχή μου στη μιζέρια της κακίας και να ζητάω συγγνώμη αν έχω κάνει λάθος που πόνεσα άδικα ανθρώπους. Η συγγνώμη είναι τιμή και περηφάνεια. Δεν είναι ντροπή. Για το ποίημα σου τώρα...εξομολόγηση απλή των έσω...πράγματι πολύ ανθρώπινο...φιλιά σου Γιαννιώ μου ::smile.::
Ολυμπια 27-09-2006 @ 10:57	einai para polu wraio giannh ::rol.::
elli 27-09-2006 @ 11:09	Πολύ ωραίοι οι στίχοι σου και αληθινοί...Γειά σου Γιάννη, Τοξότη!!! ::yes.::
ΠΡΩΤΑΡΗΣ 27-09-2006 @ 11:15	Αυτές οι παραισθήσεις..... Πολύ όμορφο Γιάννη, από ψυχής δοσμένο ::smile.::
Spartinos 27-09-2006 @ 11:38	ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΓΙΑΝΝΗ ::up.::
« Ακρόνειρο » 27-09-2006 @ 11:54	Έρχονται κάποιες στιγμές Γιάννη που όχι απλά μας πονούν. Μας τσακίζουν τον φλοιό της καρδιάς και όχι μόνο.. Αλλά για αυτές τις στιγμές είμαστε εδώ. Για να εκτιμούμε τις άλλες όταν κι αν έρχονται.. Καλησπέρα.
ΑΙΟΛΟΣ 27-09-2006 @ 14:32	Ο δρόμος γέμισε με άγρια πουλιά, βίαια σε άρπαξαν σαν λυσσασμένα αρπαχτικά, σκοτείνιασε ο ουρανός ήταν αμέτρητα πολλά, πάλεψα να τα διώξω ήταν πολύ αργά. Πολύ καλό Γιάννη... μπράβο σου... ::smile.::
Άθη Λ. 27-09-2006 @ 14:39	Όταν ο πόνος σε χτυπά αλύπητα, σαλεύεις και λογική μη προσπαθείς να βρεις και μη παλεύεις κακές στιγμές μας παίζουνε περίεργα παιχνίδια δεν είσαι μόνος, άνθρωπε περάσαμε τα ίδια.... κάτι να πω δεν το μπορώ απλά καταλαβαίνω σέβομαι τούτη τη στιγμή κι έτσι απλά.. σωπαίνω.... ::no.::
horseman 27-09-2006 @ 14:43	Ομορφο Γιάννη... Τα αρπαχτικά πουλιά ας κοματιάσουν τον χωρισμό... Με μια είσοδο αγάπης...
AETΟΣ 27-09-2006 @ 20:34	Ωραιο,αληθινο...καλο ξημερωμα ::smile.::
santana 28-09-2006 @ 03:05	Ο τοξότης μπορεί να σκοπεύει αλλά το βέλος στο τέλος καρφώνεται στην καρδιά του!! Καλημέρα ::smile.::
deti 14-12-2006 @ 19:30	::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο