|
Χαρά κι ελπίδα της ζωής μου
η εικόνα σου αληθινή οπτασία
τόσο κοντά στη δική μου ψυχή.
Όσο απαλή κι ανάλαφρη
τόσο στιβαρή η θωριά σου.
Ο ίσκιος της ψυχή σου
τη μοναξιά μου δροσίζει.
Κι αναρωτιέμαι.
Μην είσαι ονείρου οπτασία;
Μαγεμένο δάσος φλαμουριάς
όπου κελαηδούν αηδόνια;
Γλυκύτατα τα μάτια σου
σαν ξαναγεννημένης φύση.
Άκου τ' αηδόνια
την αγάπη μας γνωρίζουν
γι αυτό σε συντροφεύουν τις νύχτες.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|