| |
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΛΑΣΤΗ
Στον Πλάστη, που σε έπλασε,
χρωστάς ευγνωμοσύνη,
γιατί πολλά σου έδωσε,
και συνεχώς σου δίνει.
Σε προίκισε μ' ηφαίστεια!
( Θέαμα, νύχτα μέρα ),
καθώς και ισχυρούς σεισμούς,
να κάνεις κούνια μπέλα.
Το γιό του εθυσίασε
μη λάχει και σε σώσει.
Εσέ, που μόνο, άξιζες,
μια μούντζα να σου δώσει.
Όμως τα χέρια του Θεού
δεν είν' για να μουντζώνουν.
Είν' να φυσούν με φυσερό,
φωτιές να δυναμώνουν,
και έτσι, εις την Κόλαση,
η ζέστη να μη λείπει,
και οι εκεί να μη νοσούν
ποτέ τους, από γρίπη.
Στο Θεό, λοιπόν, οι πάντες,
κάψτε άφθονο λιβάνι,
γιατί, χωρίς λιβανωτό,
μπορεί και να πεθάνει.
Και, αν τύχει και πεθάνει,
του Σωτήρος ο Πατήρ,
την τρανή δύναμη χάνει
της Κολάσεως το πυρ.
Ο αφανισμός του Πλάστη,
θά 'ν', για μας, μεγάλη ήττα.
Πώς θ' ανοίγεις, δίχως πλάστη,
λίγα φίλα, για μια πίτα;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
