| |
| | η αξία των αξιών |  | | |
άν ξέραμε έναν αρχηγό - στη γή είτε και στον ουρανό
θα είχαμε και συνεργασία - έστω δύο άτομα ή και τρία
το οποίο ποτέ δέν έγινε - γι' αυτό και δέν απέμεινε
κανένας χριστιανός πιστός - εκτός μονάχος μοναχός!
Στην αρχαία Κίνα ήταν ένας φημισμένος λήσταρχος, ήταν περίπου σύγχρονος του Κομφούκιου, άρα περίπου τον 6ο αιώνα π.Χ.. Μιά φορά μπήκε στη ληστοσυμμορία ένας καινούργιος ληστής, και ρώτησε τον λήσταρχο: - εμείς οι ληστές έχουμε ηθική; - εμείς κι αν έχουμε! απάντησε ο λήσταρχος, η ηθικήμας βασίζεται σε πέντε ηθικές αρχές:
1: το να ξέρεις πού κρύβονται τα πολύτιμα πράγματα που αξίζει να διακινδυνεύσεις για να τα κλέψεις, αυτό ονομάζεται Σοφία.
2: το να καταλαβαίνεις πότε ο καιρός και οι περιστάσεις δέν μας ευνοούν οπότε να συγκρατείσαι και να αποφεύγεις τις επιχειρήσεις, αυτό ονομάζεται Εγκράτεια.
3: όταν πάμε να ληστέψουμε, το να ορμάς πρώτος, δίνοντας και το καλό παράδειγμα, ονομάζεται Γενναιότητα.
4: ύστερα απο τη ληστεία το να φεύγεις τελευταίος, δίνοντας την ευχέρεια στους άλλους ληστές να φύγουν και να γλυτώσουν πρωτύτερα, αυτό ονομάζεται Αλτρουισμός.
5: ύστερα, όταν μοιραζόμαστε τη λεία, το να δέχεσαι να παίρνει ο καθένας μερτικό ανάλογα με τη συμβολήτου στη ληστεία, αυτό ονομάζεται Δικαιοσύνη.
Αυτά τα πέντε λοιπόν: Σοφία, Εγκράτεια, Γενναιότητα, Αλτρουισμός, Δικαιοσύνη, χωρίς αυτά δέν θα γίνεις ποτέ ένας καλός ληστής.
Αυτόν τον λήσταρχο με την συμμορίατου μιά φορά τους κυνηγούσε ένα στρατιωτικό σώμα. Καθώς τους κυνηγούσαν οι ληστές ξεφύγανε ενώ οι στρατιώτες βρέθηκαν κοντά σε μιά κατασκήνωση του Κομφούκιου με τους μαθητέςτου. Ο Κομφούκιος καθότανε στη μέση και οι μαθητέςτου σταυροπόδι γύρω και τους δίδασκε. Οι στρατιώτες απο μακριά σκέφθηκαν οτι αυτοί είναι οι ληστές και άρχισαν να τους πλησιάζουν περικυκλώνοντάςτους. Οι μαθητές του Κομφούκιου πανικοβλήθηκαν: δάσκαλε, τί θα κάνουμε; - μή σαλέψει κανέναςσας! Άν δούν οτι κινούμαστε θα μας ρίξουν βροχή τα βέλη και θα μας εξοντώσουν. Καθίστε ασάλευτοι εκεί που είστε και συνεχίστε να με ακούτε που σας διδάσκω.
Έτσι, οι στρατιώτες πλησίασαν επιφυλακτικά χωρίς να ρίχνουν βέλη, έφτασαν κοντά και είδαν οτι δέν ήταν οι ληστές, αλλα ο Κομφούκιος με τους μαθητέςτου. Τότε ο αρχηγός του στρατιωτικού σώματος μίλησε στον Κομφούκιο και του είπε: "ζητούμε συγνώμη που σας απειλήσαμε, νομίζαμε οτι είστε εκείνος ο φοβερός λήσταρχος" - "δέν πειράζει, το καθήκονσας κανατε" απάντησε ο Κομφούκιος, και οι στρατιώτες φύγανε.
Ύστερα ο πιό οικείος μαθητής ρώτησε τον Κομφούκιο: "δάκαλε, δέν φοβήθηκες;"
- "και βέβαια φοβήθηκα. Όμως πρόσεξε τί θα σου πώ: το να προχωρά μέσα στα δάση παρόλο που ξέρει οτι υπάρχουν αιμοβόρες τίγρεις και λύκοι, αυτό είναι το θάρρος του κυνηγού. Το να βουτάει βαθειά ξέροντας οτι υπάρχουν και καρχαρίες και άλλα κήτη, αυτό είναι το θάρρος του δύτη. Το να ξέρει οτι οι περιστάσεις στη ζωή μεταβάλλονται εύκολα απο βολικές σε επικίνδυνες αλλα και αντίστροφα, οπότε να διατηρεί την ψυχραιμίατου, αυτό είναι το θάρρος του σοφού".
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | το καλό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι καλό· το κακό, απο ΌΠΟΥ κι άν προέρχεται, είναι κακό. | | | |
|
 |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
