| |
Ο Χνούδης και η γιαγιά Παρασκευή
Σήμερα στεναχωρέθηκα μέχρι δακρύων για το χαμό του γάτου του Χνούδη,
που έχω δει μόνο σε φωτογραφία
μιας τύπισσας με αστεία ψευδώνυμα, που αυτής ούτε τη φωτογραφία δεν έχω δει
και σκέφτηκα τη γιαγιά Παρασκευή,
μια γηραιά κυρία που μας πρόσεχε, εμένα και τον αδερφό μου, όταν ήμασταν μικροί,
γιατί δούλευαν και οι δυο γονείς
που μας άφηνε, λέει, να χοροπηδάμε στο κρεβάτι του μπαμπά και της μαμάς
και μας νανούριζε με τροπάρια και ψαλμούς αφού άλλα δεν ήξερε.
Που την γνώρισα μα δεν την θυμάμαι καθόλου
δεν έμαθα για το χαμό της – θα ‘ναι πολλά χρόνια πια φευγάτη
κι ούτε την μνημόνευσα ποτέ ως τα τώρα
Στενάχωρη σκέψη
Με μια στεναχώρια αλλιώτικη, στεγνή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
