agrampeli
28-09-2006 @ 08:47 | «Όχι πια ψευδαισθήσεις!» ψιθύριζες με φωνή θρυμματισμένη
και πως να δεχόσουν αέναες γαλήνιες περιπλανήσεις
που κάθε σου πορεία συναντούσε ναρκοπέδιο;
κράτησα αυτό ::smile.:: | |
MARGARITA
28-09-2006 @ 09:53 |
«Όχι πια ψευδαισθήσεις!» ψιθύριζες με φωνή θρυμματισμένη
και πως να δεχόσουν αέναες γαλήνιες περιπλανήσεις
που κάθε σου πορεία συναντούσε ναρκοπέδιο;
Μέσα στον ατμό άλλης μια εξατμιζόμενης μέρας
Έντρομο σε αγκάλιασε η επίπονη αλήθεια
Το μέλλον έχει ήδη περάσει…
Αληθινό το ποίημα σου Μετέωρε ένοιωσα να εκσφενδονίστηκα!!!!! | |
isavella
28-09-2006 @ 10:10 | "Όλα είν' εδώ κι όλα περνάνε
σαν το νερό στα χέρια ενός παιδιού" όπως λέει και το άσμα ::angel.::
είσαι μοναδικός ... και αφού όλοι κρατάνε και κάτι, εγώ το κρατάω ολόκληρο!να' σαι καλά! | |
μπρουχίτα
28-09-2006 @ 11:19 | δύναμη οι λέξεις σου..
..χαίρομαι πολύ που σε διαβάζω.. πολύ... | |
KTiNoS
28-09-2006 @ 11:28 | ::up.:: | |
ΚαΤερίνη
28-09-2006 @ 11:59 | Να σε διαβάζουμε πιο συχνά, γράφεις τόσο όμορφα!! | |
ΑΙΟΛΟΣ
28-09-2006 @ 12:01 | Μέσα στον ατμό άλλης μια εξατμιζόμενης μέρας
Έντρομο σε αγκάλιασε η επίπονη αλήθεια
Το μέλλον έχει ήδη περάσει…
Μου άρεσε πολύ το υπέροχο γραπτό σου…
Καλησπέρα σου… ::smile.:: | |
Evita[Iris]
01-10-2006 @ 12:55 | τι όμορφο!!!
τι υπέροχο!!!
ή καλύτερα!
τι τέλειο! | |
 |
