| |
Το δάσος μου θυμίζει ένα παλιό βίωμα από την παιδική ηλικία.
Είμαι παιδί και βρίσκομαι στο ρέμα του Αντίπατρου
που τρέχει δίπλα στις ιτιές με τα γλυκά ανάρια
απέναντι από το Δημοτικό Σχολείο
κρατώ στα χέρια μου κλαδιά από ιτιές,
παραγγελιά του αυστηρού δασκάλου Ζαγγελίδη.
Μ' αυτές θα τιμωρούσε τις αταξία μου στην τάξη
εξ αιτίας ενός σημειώματος προς μια συμμαθήτρια,
χτυπούσε ανηλεώς παντού αποφορτίζοντας τις έννοιες του
των ειδικών αναγκών στη δύσκολη εποχή του πενήντα,
μετά δαρμένος και συνετισμένος κέρδισα
τη συμπόνοια του κοριτσιού που ήταν η αιτία
έμεινα στο μικρό δασύλλιο κάτω από τη φτωχική σκιά μιας αμυγδαλιάς
ξαπλωμένος να ονειρεύομαι καλύτερα χρόνια και μέρες,
με προσκέφαλο την πάνινη σάκα μου να φαντάζομαι τους κορμούς
σαν κορίτσια με γαλάζιες ποδιές και ανοιχτές αγκαλιές.
Έκανα τον εαυτό μου περήφανο δέντρο και τα χέρια μου
κλαδιά και φύλλα που ψιθύριζαν κάτω από το γαλάζιο ουρανό
ένα νοσταλγικό αργεντίνικο της εποχής σκοπό
κι οι μυρωδιές του ευκαλύπτου με μάγευαν ξεχνώντας τους πόνους,
και εν τέλει να γίνομαι ξαφνικά μέρος του δάσους.
Θεσσαλονίκη την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου 2023
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
