| |
*** Τ’ άστρο τσ’ αυγής θ’ ακολουθώ, στση μοίρας το ταξίδι …
ΚΑΝΤΑΔΟΡΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ (Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2023)
Με του καιρού την αναπνιά, στση μοίρας το κατάρτι,
σειρήνες πάλεψα, να βρω το νου μου τον αντάρτη,
σαν κανταδόρος της σιωπής κυνήγησα τη ζήση,
πριν προσπεράσει βιαστικά και στα μισά μ’ αφήσει …
Τον εαυτό μου γύρεψα, αντίθετα απ’ το βράχο,
που μ’ οδηγούσε η θύελλα, σαν το’ θαλασσομάχο,
αγάπησα τη μοναξιά, που μου ‘κανε παρέα,
ώστε ν’ αντέξω τον καημό, στα μπάρκα τα λαθραία …
Μ’ ατόφια, αμάλαγη θωριά, στη διαδρομή που πήρα,
ξεχώρισα με μαστοριά το στάρι από την ήρα,
στ’ αποδρομάρι στση ζωής, σ’ ενός κελιού τον κήπο,
τραγούδηξα τον έρωτα και τση καρδιάς το χτύπο …
Μαράγκιασα, σμιλεύοντας του εγκλεισμού τ’ ασήμι,
εφτά τραγούδια, ανένταχτα, παρηγοριά στη μνήμη,
σημάδεψα περίτρανα τον πανδαμάτωρ χρόνο,
μοχθώντας για τ’ ανέγγιχτο και τ’ όνειρο μου μόνο …
Ενός παλιού θεού κλουθώ, με πείσμα και γινάτι
ως τ’ ουρανού το φως να βγω, τσ’ εφτά του μήνα Μάρτη
εφτά τα θαύματα τση γης, εφτά κι εγώ ζαμάνια
τραβώ το’ δρόμο τση κορφής και το ‘χω περηφάνια …
Στα μεσακά τση διαδρομής, στου χρόνου το καμιόνι,
συνάντησα την αναπνιά του γέρο-Ψαραντώνη
κι ενώ όλα γύρω σώπασαν, τολμώ να πω μ’ ευθύνη
πως ότι δε με σκότωσε, πιο δυνατό με βρίνει …
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
