| |
Πέρασα στιγμές, με δάκρυα, μακριά σου
Προσευχόμουν να βρισκόμουνα κοντά σου
Φανταζόμουν αγκαλιά μου, σε κρατούσα
Μ’ αναμνήσεις σου, κάθε πρωί ξυπνούσα
Μα για το καλό μου, πρέπει να σε σβήσω
Από την καρδιά μου, για να προχωρήσω
Σιγά – σιγά, αρχίζω να σε ξεπερνάω
Μέσα στην ψυχή μου, πια να μην πονάω
Δύσκολο πολύ, ήταν να σε ξεχάσω
Και τα συναισθήματά μου, να τα θάψω
Πέρασε καιρός, μέχρι το πετύχω
Χτίζω ένα τεράστιο, για σένα, τοίχο
Κι αν στο δρόμο, κάποια μέρα, εμείς βρεθούμε
Ούτε ένα « Γεια » , δε θα ‘θελα να πούμε
Με φωτογραφίες σου, τις νύχτες μου, περνούσα
Κάθε βράδυ, ίδια ζόρια, τα τραβούσα
Ψάχνω τρόπους, να σε βγάλω απ’ το μυαλό μου
Τώρα που δεν είσαι άλλο το μωρό μου
Μα για το καλό μου, πρέπει να σε σβήσω
Από την καρδιά μου, για να προχωρήσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
