| |
Σταχτοπούτα
Στο γνωστό, στο παλιό μας μπαράκι
με το μαύρο ψηλό μου γοβάκι
και την τσέπη γεμάτη φιλιά
ξεκλειδώνω τα πρώτα σου λόγια
δένω μνήμες και σπάω ρολόγια
και σε βλέπω ξανά στα σκαλιά
Με κερνάς το ποτό που μ’ αρέσει
και χορεύω και σπάω τη μέση
στα σπασμένα του χρόνου γυαλιά
έχεις φύγει αιώνες κι ακόμα
την ανάσα σου νιώθω στο στόμα
δίχως σώμα σε παίρνω αγκαλιά
Είσαι κι απόψε στη σκηνή
μα μόνη μου χορεύω
τρελή, ξυπόλυτη, γυμνή
ένα φιλί γυρεύω
που ξέμεινε στα χείλη μου
φωτιά που μ’ έχει άχτι
έλα απόψε φίλα με
κι ας καταπιώ τη στάχτη
Στο γνωστό, στο παλιό μας μπαράκι
Σταχτοπούτα χωρίς το γοβάκι
αναμμένη τη μνήμη κρατώ
παίζει πάλι το βαλς που σ’ αρέσει
και χορεύω και σπάω τη μέση
και την άδεια σου θέση κοιτώ
Ελένη Σωφρονίου Στρατή
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
