Xristina
29-09-2006 @ 13:53 | όμορφο! !
Μου θυμίζει το epitaph από King Crimson. .:
The wall on which the prophets wrote
Is cracking at the seams.
Upon the instruments of death
The sunlight brightly gleams.
When every man is torn apart
With nightmares and with dreams,
Will no one lay the laurel wreath
As silence drowns the screams.
Between the iron gates of fate,
The seeds of time were sown,
And watered by the deeds of those
Who know and who are known;
Knowledge is a deadly friend
When no one sets the rules.
The fate of all mankind I see
Is in the hands of fools.
Confusion will be my epitaph.
As I crawl a cracked and broken path
If we make it we can all sit back
And laugh.
But I fear tomorrow Ill be crying,
Yes I fear tomorrow Ill be crying.
| |
Jonhie B
30-09-2006 @ 14:12 | Ναι...προφανώς άλλοι τα έχουν πει καλύτερα...αλλά νομίζω ότι η αυθεντική δημιοργία υπερισχύει της έλλειψης της παρθενογένεσης (της τέχνης), αλλιώς.....δεν υπάρχει μέλλον! | |
Xristina
04-10-2006 @ 09:19 | Παρεξήγησες. .
Δεν είπα ότι ο Κρίμσον τα'χει πει καλύτερα ή κάτι τέτοιο ! . .
Απλά είπα ότι μου το θυμίζει. .όχι ως γραφή,απλά μου φέρνει στον νου αυτό το τραγούδι. .
Και το δικό σου ποίημα υπέροχο είναι! ::yes.:: | |
Jonhie B
04-10-2006 @ 19:34 | Ναι,εντάξει δεν παρεξηγήθηκα...δεν τίθεται θέμα σύγκρισης ή κάτι τέτοιο.
Ευχαριστώ πάντως... | |
 |
