| |
Ο λόγος που είναι της γραφής
γερό θεμέλιο, γερό σινάζι
το διαμαντάκι της ψυχής
με εικονοστάσι μοιάζει.
Λόγος απλός του καθενός
συναξάρι κι` ευαγγέλιο
λόγος βαθύς, λόγος τρανός
και κοφτερό φραγγέλιο.
Της ρυτίδας το βλέμμα
της νιότης το φιλί
το πιο όμορφο ψέμα
πόσο διψάσαμε πολύ.
Ο λόγος της γραφής
κλωνί σγουρός βασιλικός
ο νόστος της επιστροφής
φτηνό τσιτάκι και καημός.
Σταυρός στη χωματένια σκάλα
λινάρι κι` άσπρο κρίνο
στα μάτια μας ψιχάλα
στ` αυτιά μας μαντολίνο.
Κύματα, θάλασσα, πουλιά
κι` εκεί ψηλά ένα αστέρι
ο λόγος, κόρφος και θηλιά
κι` ατσάλινο μαχαίρι.
Ένα κλαράκι γιασεμί
του πλάτανου τα κλώνια
γλυκιάς πατρίδας το κερί
κει στα ψηλά τ` αλώνια.
Φάδι, νήμα κι` αργαλειός
ο λόγος, που υφαίνει
βαθύς, καθάριος ποταμός
χρυσή κλωστή σε χτένι.
Ο λόγος της αγίας γραφής
αίμα ζεστό στα χέρια
του δικαίου, της τιμής
τοίχους και καντηλέρια.
Όλες του κόσμου οι μουσικές
σ` άσπρο μικρό ένα χαρτί
του έρωτα οι Κυριακές
τα αναπάντητα γιατί.
Λέξεις αράδες στα καρφιά
του τετραδιού το ντήμα
ποτάμια, η χρυσή σοδειά
φράχτες, βάτα και σύρμα.
Ότι θέλει η ψυχή μας
όλα σε μια μικρή πένα
το μολύβι προσευχή μας
χαρακιά για το καθένα.
Χίλια βιολιά, η ενάτη
ρέκβιεμ και λιτανεία
κόκκινη κλωστίτσα Μάρτη
στα νοσταλγικά θρανία.
3-11-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
