| |
Αγνώριστοι γίναμε και οι δυό
Αλλού εγώ, αλλού εσύ
σκορπίσαμε εδώ κι΄εκεί...
και γιά αλλού τραβάμε
και χώρια περπατάμε...
τα κάναμ΄όλα ρημαδιό
ξένοι γίναμε κι΄οι δυό...
ξένοι γίναμε κι΄οι δυό
τα κάναμ΄όλα ρημαδιό.
Άλλος είμαι πλέον εγώ
άλλη κι΄εσύ έχεις γίνει
αγνώριστοι γίναμε κι΄οι δυό
η μοναξιά μάς καταπίνει.
Εμείς πού αγαπιόμασταν
και πάντα αγκαλιαζόμασταν...
μα αυτά περάσανε
και μακριά πετάξανε...
με πίκρα μάς αφήσανε
και μάς παρατήσανε...
με πίκρα μάς αφήσανε
και μάς παρατήσανε.
Άλλος είμαι πλέον εγώ
άλλη κι΄εσύ έχεις γίνει
αγνώριστοι γίναμε κι΄οι δυό
η μοναξιά μάς καταπίνει.
Ποιός είμ΄εγώ ποιά είσ΄εσύ
ο ένας τ΄άλλου την πληγή...
συνέχεια την ξύνει
ξένοι έχουμε γίνει...
από το βράδυ ώς το πρωί
μονάχα δάκρυα χύνει...
από το βράδυ ώς το πρωί
μονάχα δάκρυα χύνει.
Άλλος είμαι πλέον εγώ
άλλη κι΄εσύ έχεις γίνει
αγνώριστοι γίναμε κι΄οι δυό
η μοναξιά μάς καταπίνει....
Α-γνώ-ρι-στοι-γί-να-με-κι΄οι-δυό
η-μο-να-ξιά-μάς-κα-τα-πί-νει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
