| |
| | Τα καημένα της Μαρίας |  | | | Περασμένα ναι, ξεχασμένα όχι, να μου είστε όλοι καλά. | | |
Διάβηκα τη ζωή μου
στη πέτρα και την λυγαριά,
στις μυγδαλιές του κήπου
στις πλάκες της σπηλιάς,
στο λιθαράκι στην αυλή
στις αγκινάρες στο κήπο
που φύτρωναν μόνες
σαν τα παιδιά της μάνας μου.
Διάβηκα στη ζωή μου
όλα τα στουρνάρια της πλάσης
όλη τη πέτρα,
ψάχνοντας όλο ψάχνοντας
της μάνας μου το κόρφο
της μάνας μου την αγκαλιά
της μάνας μας το γάλα.
Στα βάτα και τα πουρνάρια
στις γερμένες ελιές
και τις μελωμένες συκιές
στους κατιφέδες
των ξένων κήπων
που ` χαν τις ροδιές
ζηλευτά στολίδια.
Διάβηκα τη ζωή μου
με μισό παπούτσι,
ξένο πάντα ξένο
και τσιτάκι δανεικό.
-----Τα καημένα της Μαρίας---
έτσι είμαστε εμείς
δεν είχαμε όνομα,
κι` ήρθαν λύκοι κι` άλλοι λύκοι
αυτοί που τους λεν στο χωριό
εξουσία.
Να κλαδέψουν τα λιανά κλαράκια,
τα καημένα της Μαρίας!!
Μα εγώ διάβηκα τη ζωή μου
μακριά απ` τις ξέρες
μακριά από τις οχιές του χωριού
μακριά από όλους τους ελεήμονες
που δεν τους απλώσαμε ποτέ το χέρι.
Και γίναμε θεριά
να ζήσουμε,
λεύτερα σαν τα πουλιά
τα αγριοκάτσικα της μάνας μου
που βρήκαμε δρόμο με κατιφέδες
κήπο με βασιλικό και δυόσμο,
κι` είπαμε χίλιες φορές το είπαμε
ποιος τον λογαριάζει
τούτο κόσμο.
17-11-2023
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
17-11-2023 @ 10:28 | ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | | koyloykakoselias
17-11-2023 @ 10:54 | ::up.:: ::theos.:: ::up.:: Καλημερα Γεωργια | | karabasgeorgos
17-11-2023 @ 11:00 | Περασμένα ξεχασμένα
Αρκεί να υπάρχει κήπος με βασιλικό και δυόσμο
στις καρδιές μας
Πολύ καλό συγκινητικό ::up.:: ::up.:: | | τυχαίος περαστικός
18-11-2023 @ 19:50 | ::up.:: ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
