| |
ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
(Σάββατο 9 Δεκέμβριου 2023)
Απέχει απ’ τ’ όνειρο η ζωή για λίγο μόνο,
ένα τσιγάρο δρόμο απ’ την ψευτιά η αλήθεια,
τον Αϊ-Βασίλη τα παιδιά,
τον έχουν κάνει βασιλιά,
τον είδα εγώ, αντί στο έλκηθρο, να ιππεύει,
λεύτερος μ’ άλογο λευκό να ταξιδεύει
σ’ όλον τον κόσμο, στα βουνά,
πέρα απ’ τη γη του πουθενά,
θάλασσες, κύματα πελώρια να μερεύει,
σε κάθε αργόσυρτο ταξίδι που κινά …
Τον είδα ‘ψες αργά-ς στου χρόνου το Ντουκιάνι,
καφέ να πίνει, με μπισκότα γιορτινά,
κρασί, ρακή, τα χείλια του να ξερογλείφει
απ’ τις ωραίες οφταριές του Καστανά …
Θεούς κι Αρχάγγελους, στα Μεσακά του δρόμου,
να συνοδεύει, τραγουδώντας τους γλυκά,
‘κείνα τα κάλαντα, των παιδικών μου χρόνων,
μέσα από χίλια παραμύθια μαγικά …
Λες κι η κατάνυξη, απ’ τη γιορτινή μαγεία,
απ’ το ταξίδι του, στου νου τις γειτονιές,
έμοιαζε να διοργανώνει συναυλία,
με γιορτινά τραγούδια και γλυκές πενιές …
Ψάχνει η μικρή ζωή, για φάρο και λιμάνι,
περνούν οι μέρες, βιαστικά περνούν οι χρόνοι,
τ’ άστρο τ’ ορίζοντα, φωτίζει τη σιωπή,
νύχτα ερημιάς, που λάμπει η Χάρτινη βροχή
κι ο Αϊ-Βασίλης προχωρά,
στις σκέψεις των παιδιών χωρά,
διαβαίνει αθόρυβα, από Του θεριού τ’ αλώνι,
τις καμινάδες των αρχαίων παραμυθιών,
Δράκος και πρίγκιπας, στο Ναρκοπέδιο μπρος,
τ’ αχνάρια αφήνοντας, οργώνοντας τα χιόνια,
σαν φαροφύλακας, προκείμενων στιγμών,
καθώς ανάβει των ονείρων τα λαμπιόνια,
Στο χωράφι του παππού,
Μια μέρα του χειμώνα :
Τον είδα, αχάραγα στη γειτονιά του Μίμη,
γράμματα απ’ των παιδιών τα χέρια να κοιτάζει,
τα δώρα απλόχερα, πασίχαρος να δίνει
και Μες στο βλέμμα τους το φως, ναι ! να διαβάζει …
Δάκρυσα, αγγίζοντας την κάτασπρη γενειάδα
κι έκανα ευχή, για το γοργά που προσπερνάνε,
μέσα απ’ το λόγο, ‘κείνο που ‘χει η μαντινάδα,
πίστεψα στ’ όνειρο, αληθινό για να ‘ναι :
«Μέσα σου ψάξε, βρες το φως
‘κείνο α-που σε τυφλώνει
κι απ’ το κλουβί τσ’ α-μοναξιάς,
λευτέρωσε τ’ αηδόνι» …
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
