| |
Πόσο πόνο έχεις χρεώσει την αγάπη,
έρωτα ανόητε τυφλέ,
την ώρα που την κρύβεις με αυταπάτη,
θες να της μοιάσεις, αλλά φταίς.
Φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
όλα τα λόγια που έχεις σ'ολους πεί,
είσαι ένα σπίρτο στον καθρέφτη αναμμένο,
που δυό δάχτυλα θα κάψει πριν σβηστεί.
Μα έχω ένα μυστικό να σε γιατρέψει,
και να στεριώσεις αφού αυτό επιθυμείς,
σταμάτα να μιλάς για τον εαυτό σου,
και να βλέπεις μόνο ότι επιθυμείς.
Να στο πω αλλιώς να καταλάβεις,
σταμάτα τον εαυτό σου να υμνείς,
ζητώντας όσα θα 'θελες να είσαι,
σε όποια ψυχή μπροστά σου βρείς.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
