| |
Θα μπορούσαμε να 'χαμε βρει κάποια άκρη
μέχρι ένα σημείο ,με είχες περίπου πια μάθει
κι εγώ προσπαθούσα πολύ ,να ξεφύγω απ την πίκρα μου
μετρώντας για σένα πολλά ,της συνέχειας τα σπίρτα μου ...
Ντοβιτζένια ψυχή μου δεν την μπορώ την αγάπη
την περνάω βαριά και φορτώνω την γη μου μ' αλάτι
στο 'χα πει, πολεμούσα σαν λύκαινα ,αν θέλεις θυμήσου
-κοιμήσου χαρά μου,τιμή μου να είμαι μαζί σου
ότι θέλεις θα γίνει ,όπως είσαι να μείνεις ..κοιμήσου..
Τότε ο κόσμος ,μου ξέφυγε εμένα και γινόμουν εσύ
μπορώ να σκεφτώ ή θα ρθεις να μου πιεις την σιωπή;
τόσο που ήθελα πια να με βλέπεις και να σ' αρέσω
παραλίγο να βγάλω την σάρκα μου ,μια πιο καλή να φορέσω ...
(μελοποιημένο )
Κατσιμαντού Λένα 27 7 2016
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
