| |
Δεν εχω να πω πολλα πραγματα για τους χτιστες.Φανταζομαι πως χτιζουν.Καλα μετρια εξοχα κακιστα.Κατι αφηνουν πισω τους.Εχουν μια δουλεια να κανουν και την κανουν.Υπαρχουν ομως υπηρχαν και θα υπαρχουν οι χτισμενοι.Δεν μπορουν να κανουν χωριο με τους ανθρωπους εσωστρεφεις δεν τους νοιαζει τι γινεται στον εξω κοσμο.Χτιζουν ή φανταζονται πως χτιζουν τον εαυτο τους.Να μην βλεπουν να μην τους βλεπουν.Αν πιανει το κολπο;
Με την πειρα ενος χτισμενου ομολογω πως ναι.Αν δεν κοιτας τον αλλο στα ματια αν δεν συγκεντρωνεσαι να ακουσεις τι λεει αν περνας την διαβαση ντουγρου και κανενα αυτοκινητο ποτε δεν σε παταει αν περνας μεσα απο τους ανθρωπους σαν να σαι ολογραμμα
αν καθεσαι στο μετρο και ερχεται καποιος/α και καθεται στην θεση σου σαν να μην υπαρχει
τοτε ναι εχεις χτισει κατι-εναν αμυντικο μηχανισμο που κανεις δεν μπορει να νικησει αν δεν θελεις εσυ.
Βεβαια καποιος θα αναρωτηθει γιατι να τα κανεις ολα αυτα;Γιατι να αναγκαστεις να χτιστεις αντι να χτισεις.Γιατι να κρυβεσαι;Γιατι να πονας;Ολα ξεκινανε απο το διπολο ηδονη/οδυνη.Προφανως η πλειονοτητα των ανθρωπων θελει να ζει σε ηδονη και να αποφευγει την οδυνη.Ειναι εφικτο κατι τετοιο;Οχι.Για ζωη μιλαμε για αρρωστιες μιλαμε
για θανατο μιλαμε για κακουχιες κακοτυχια.Η ζωη ειναι ενα μελοδραμα.Ολοι ομως προσπαθουνε να εχουν/φτιαξουν/χτισει ωραιες στιγμες.Αυτο δεν ειναι στο τελος η ζωη;
Μεσα απο προβληματα δυστυχια θλιψη συμφορα να ξεκλεψεις μερικες ηλιολουστες στιγμες.
Αυτο περιπου ειναι το εγχειριδιο που βεβαια διαφερει απο ανθρωπο σε ανθρωπο απο τροπο μεθοδολογια αλλα οδηγει στο ιδιο αποτελεσμα στην χαρα στην ηδονη.
Επανερχομαι στον χτισμενο.Η χαρα γι αυτον ειναι οτι η ερημος σαχαρα στον πιγκουινο.
Δεν μπορει να νιωσει την οποιαδηποτε χαρα την οποιαδηποτε ευχαριστηση περα απο οδυνη.
Φτανει στο ανωμαλο ισως σημειο να νιωθει καλα με την οδυνη να την βρισκει να την επιζητα
να νιωθει οικια να νομιζει οτι επιτελους καπου ανηκει.Αν για καποιο λογο ενιωθε καλα ειχε ενα ψειγμα ευφοριας με μια γυναικα ενα φιλο μια ασχολια τοτε ολο αυτο που ειχε χτισει θα γκρεμιζοτανε και θα γεμιζε ο τοπος με συντριμια του εαυτου του.
Ετσι λοιπον φτανουμε στο φιναλε σε ενα ρεζουμε πως καποιοι ειναι θυτες της οδυνης
και θυματα της ηδονης .Καποιοι λιγοι εχουν φτιαξει ενα αντεστραμενο συμπαν σαν να φορουν τα ρουχα τους αναποδα απο παραξενια απο ψυχοσυνθεση απο παραφροσυνη.
Εδω βεβαια η συζητηση ανοιγει τι ειναι λογικο και τι οχι.Μηπως δηλαδη οι χτισμενοι/οδυνιστες/ψυχασθενεις λογω της υποτιθεμενης παθησης τους βλεπουν πραγματικα τον κοσμο οπως ειναι ενω αντιθετα οι χτιστες/ηδονιστες/λογικοι χρησιμοποιουν φιλτρα φωτοσοπ για να τον φτιαξουν οπως τον εχουν στο κεφαλι τους;
Σκεφτομαι οτι αφου υπαρχουν δυο θεωριες και πρακτικες καμμια δεν ειναι απολυτη καμμια
δεν ειναι αληθης.Δεν γινεται να ισχυουν βεβαια και οι δυο μαζι ουτε η μια απο τις δυο
γιατι δεν θα ειχε λογο υπαρξης η αλλη.Εδω βεβαια ερχεται η δημοκρατια η πλειψηφια να δωσει την λυση.Ονοματιζει την μια θεωρια ισχυουσα και την αλλη οχι.Την μια λεει λογικη
την αλλη τρελη.Ετσι κι ολοκληρωνω ο καημενος ο χτισμενος οταν εχτιζε τους τεσσερις τοιχους του νομιζε οτι τους εχτιζε για να αποφευγει/προστατευτει απο τους ανθρωπους.Δεν ηξερε πως το χτισμα του θα προστατευε τους εξω απο τον παραλογο λογο του και ισως την αλλοπροσαλη συμπεριφορα του.Τελικα(δωσε μου προβολεις) δεν εχει σημασια που εισαι-μεσα η εξω απο πια μερια κοιτας την πορτα αλλα που βρισκεται το κλειδι .Αν το εχουν οι αλλοι εισαι ψυχασθενης αν ειναι απο την μερια σου γραφεις βιβλια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
