| |
Μια ωραία μαριονέτα,
στις συνθήκες της ζωής,
τα νήματα είναι ο χρόνος,
και το γέλιο της εσύ.
Κρυφά ληστεύω τον χρόνο,
κι έπαθλό του είσαι εσύ,
και ήρθες ενώ ήμουν μόνος,
μα σου 'πα δεν μ'αρέσεις, να βγείς.
Ύστερα στο δικό σου το σπίτι,
ταπεινά την πόρτα χτυπώ,
στον ανύποπτο πάλι χρόνο,
την νίκη μιας νίκης ζητώ.
Γιατί είναι πάντα ενάντια στο αίτιο,
η αγάπη που θα δώσει προσφορά,
ένα δώρο χωρίς κάποια νίκη,
που ο χρόνος δεν το νικά.
Βλέπεις, είναι στου χρόνου το σχέδιο
η αγορασμένη προβλέψιμη νίκη,
ένας δρόμος σπόρο με σπόρο,
που οδηγεί όποιο βρεί κουτορνίθι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
