| |
έτσι εγώ γεννήθηκα μικρός
μεγάλος είναι ο καημός μου
αγέρα μούδωσε ο σπαραγμός
έχει ψυχή ο λογισμός μου
ήπια το βαρύ πιοτό να δροσιστεί
το άσαρκο μ’απτόητο κορμί μου
τρόχισα τα λόγια μου με την οργή
ν'ακούγεται άγριεμένη η φωνή μου
στοιχειό και δράκος περπάτησα τα ορμάνια
μα δεν άπλωσα ποτέ μου τα φτερά
διόλου δεν είχα κάποια περηφάνια
ν'ανέβω για να φτάσω ως τα πιο ψηλά
τώρα βαδίζω στο πιο βαθύ ποτάμι
θέλω να περάσω απο γκρεμούς
να σπάσω και το θολό μου τζάμι
κι όμως τυραννιέμαι στους χρησμούς
ποιος είμαι,τι είμαι και δεν το ξέρω
γιατί η όψη μου τόσες βαφές αλλάζει
αίματα μαύρα και τόλμη μεταφέρω
κι η ψυχή μου τους δυό κόσμους αγκαλιάζει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
