| |
Αθώοι
Ρίχνουμε μες στης Λήθης το πηγάδι
λάθη μας κι αμαρτήματα παλιά
και σαν μωρά χωνόμαστε το βράδυ
στου Ύπνου την παρήγορη αγκαλιά
Περνάει ο καιρός κονταίνει η μνήμη
Θύτες ποτέ μας δεν υπήρξαμε εμείς
Οι συγκυρίες φταίξαν για ο,τι εγίνη
Θύματα όλοι μας μιας άτυχης στιγμής
Κι αν τύχει και κρυφτεί στο μαξιλάρι
ίσκιος βαρύς που μας ζητάει λογαριασμό
ο ύπνος μ ένα χάπι θα μας πάρει
κι αθώους πάλι θα μας βρει το πρωϊνό
Στο μπαζωμένο της ψυχής το ρέμα
τύψεις παλιές και ενοχές δεν εισχωρούν
Χωρίς της αθωότητας το ψέμα
οι άνθρωποι να ζήσουν δεν μπορούν
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
