| |
Ο Τσαρλς ασυναισθητα μυρισε τα χερια του και καταλαβε πως μυριζαν ψαριλα απο τα ψαρια που ειχε καταβροχθισει μια ωρα πριν.Παρκαρε πηγε στο σουπερμαρκετ κι οταν βγηκε κρατουσε ενα πακετο αρωματικα μαντηλακια.Πηρε ενα το χρησιμοποιησε και το υπολοιπο πακετο το εδωσε σε εναν γερο που ζητιανευε στην γωνια.
Βηματιζε νευρικα εξω απο το μετρο παρατηρωντας προσωπα σωματα ψυχες.Για το τελευταιο δεν ηταν σιγουρος αλλα για τι ηταν σιγουρος;Καστρα απορθητα ειχαν παρθει.Το μονο που ειχε μεινει ορθιο ηταν η Παλομα κι αυτη απο ακριβο αρωμα ειχε απομεινει φτηνιαρικο χυμα.
Το προβλημα δεν ηταν αν την αγαπουσε αλλα ποσο μπορουσε να την αγαπησει ποιες ηταν οι προδιαγραφες του για αγαπη.Ισως καποιες φορες ιδιως τον πρωτο καιρο.Μετα κι οσο παλιωναν απο χειροκινητα εγιναν ολα μηχανικα αυτοματοποιημενα.Τι τα θες.Για να χεις παθος πρεπει πρωτα και κυρια να αγαπας την παρτη σου κι ο Τσαρλς προσπαθουσε απλα να τον ανεκτει με την βοηθεια πλεον μονο της χημειας.
Αυτα περιπου σκεφτονταν.Υστερα προσπαθουσε να φανταστει σε εικονα το προσωπο της Παλομας το στηθος της το μουνακι της προσπαθουσε με καποια σχετικη επιτυχια οχι αρκετη ωστε να τα σκαναρει.Τι τα θες ετσι ειναι οι σχεσεις-καφες ελληνικος πινεις δυο τζουρες ξεπλυμα κι υστερα ερχεται το κατακαθι.Πουθενα το ενδιαμεσο αυτο που ψαχνεις και ζητας.Αλλοι αρχιζουν ενα ματαιο αγωνα αναζητησης αλλοι πινουν τον ιδιο καφε της παρηγοριας υποψιασμενοι για το ματαιο του πραγματος.
Απο το αδιεξοδο τον εβγαλε η Παλομα που ξεπροβαλλε απο τις κυλιομενες σκαλες.Του ριξε μισο χαμογελο κι εκεινος ανταπεδωσε.Κατευθυνθηκαν προς το αμαξι που ηταν 20 μετρα πιο κει.Εβαλαν ζωνες.Απο το στικακι ξεπηδουσε η μουσικη των Celer απο εναν απο τους αμετρητους ιδιοφυεις δισκους τους.Περιμεναν το φαναρι να γινει πρασινο.Ο Τσαρλς σκεφτηκε να ανοιξει κουβεντα.Ειχε δυο επιλογες να πει κατι τετριμενο ή να βγαλει το σκασμο.Προτιμησε το δευτερο.Υστερα σκεφτηκε πως στο ιδιο σταυροδρομι ισως ειχε βρεθει κι η Παλομα γι αυτο κι εκεινη δεν ανοιγε το στομα της.
Με τα πολλα και με τα λιγα.εφτασαν εξω απο το διαμερισμα του.Παρκαρε εβγαλε τη ζωη εβαλε χειροφρενο και ταχυτητα.Ακουσε το τριξιμο της πορτας του συνοδηγου καθως βγηκε η Παλομα.Βγηκε κι αυτος κι εβαλε συναγερμο.Βεβαια για την μοιρα που κλεβει τις ζωες των ανθρωπων δεν υπηρχε κανενας συναγερμος κι ας λενε οι πεφωτισμενοι.
Ανεβηκαν στο δωμα.Οσο εβαζε ενα ενα ποτηρι κρασι για την Παλομα κι μια μπυρα χωρις αλκοολ για κεινον(πως καταντησαμε λοχια)η Παλομα επισκεφτηκε την τουαλετα.Επειτα
αραξαν στον διθεσιο καναπε κι αγναντευαν περα την θαλασσα χωρις να λενε λεξη για τους λογους που εχουν εξηγηθει προηγουμενως.
Σε λιγο ο Τσαρλς τελειωσε την μπυρα του και ξεκουμπωσε το τζιν του.Η Παλομα εβαλε το χερι της μεσα απο το σωβρακο του κι αρχισε να του τον παιζει κοιτωντας παντα την θαλασσα.Οταν τον ενιωσε σκληρο και μακρυ
κατεβασε την φουστα της παραμερισε την κιλοτα της και καθησε πανω του .Τελειωσε πρωτα αυτη αφηνοντας ενα και μονο ανασεναγμο κι υστερα εκεινος.Εκανε ντουζ πρωτη ντυθηκε και τον περιμενε να τελειωσει κι αυτος απο το μπανιο.
Μετα απο λιγο ξεκλειδωσε το αμαξι.Εβαλαν ζωνες εβαλε το κλειδι στην μιζα αφου ελυσε το χειροφρενο .Εβαλε πρωτη και ξεκινησαν ενω οι Celer ξαναρχισαν να παραγουν αποκοσμη drone-ambient μουσικη.
Ο Τσαρλς παρκαρε καπου πλησιον του μετρο.Βγηκαν και πηγαν στο στεκι τους για καφε.Ο γλυκουλης σερβιτορος που τους ειδε τους χαιρετησε και τους ρωτησε αν θα παρουν το συνηθισμενο.Ο Τσαρλς κουνησε καταφατικα το κεφαλι και καθησαν εκει που καθονταν παντα αν αυτο ηταν εφικτο σε ενα γωνιακο τραπεζι στο βαθος.
Ο Τσαρλς σκεφτηκε οτι βαριοταν.Δεν βαριοταν την Παλομα αλλα τον εαυτο του.
Ειχε συνηθισει τοσο την παρουσια της που βιωνε τις καταστασεις σαν να μην υπηρχε εκεινη διπλα του.Βαριοταν αφορητα και πονουσε μαζι.Δεν ηθελε ομως να βαρυνει την Παλομα με τα δικα του.
Η Παλομα ηξερε οτι τα πραγματα δεν ηταν ιδανικα.Ομως τι επιλογες ειχε;Εκεινος ηταν μισοτρελος εκεινη μισογερασμενη αν δεν ταιριαζανε δεν θα συμπεθεριαζανε.Ηταν μια σχεση οπως τους βολευε.Οχι πολλα κολλητιλικια.Καμμενοι κι οι δυο απο παλιους ατερμονους ερωτες ηθελαν απλα μια συντροφικοτητα με τα τελειως απαραιτητα και την ειχαν.Αρκει που ειχαν τις στιγμες τους και τον ερωτα του σαββατιατικου απογευματος.
Ηρθαν οι καφεδες.Τους ηπιαν κοιτωντας εξω απο το τζαμι τους περαστικους στο δρομο.Εδειχναν βιαστικοι αποφασισμενοι πειστικοι στους ρολους τους.Πληρωσαν και την πηγε μεχρι το ασανσερ του μετρο.Φιλι αγκαλια.την ειδε καθως κατεβαινε με τον ανελκυστηρα.Σταματησε σε ενα πρακτορειο κι επαιξε δυομιση ευρω κινο.Εχασε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
