| |
Σημείον μηδεν. 28_2_24
Μέρες ο πόνος με τριγυριζει κοφτερός και αλαζόνας,
Χαίρεται με τις πληγές.
Ούτε το δάκρυ τον συγκινεί, κατατρώει τα σωθικά
Γυρνώ στο σημείο μηδέν μαζεύοντας εικόνες
λόγια και χτυποκαρδια
Αδικίες που δεν δικαιώθηκαν
Φλόγες στα κεριά που λιώνουν και ξανά απ την αρχή
Ως πότε;
Θα περιπαιζεται το δίκαιο;
Ως πότε θα καίει το δράμα εναγωνίως;
Ως πότε οι θύτες θα μένουν ατιμώρητοι;
Γιατί θα πρέπει πάντα να φτάνει κάποιος στο σημείο μηδέν;
Και πιος το οριοθετεί που είναι, ποιο είναι και γιατί;
Κρίνα διάσπαρτα στον ουρανό μοσχοβολουν σαν τα θυμάσαι
Σαν δεν αφήνεις να μαραθουν μες στην καρδιά σου...
Στο σημείο μηδέν να ξέρεις αρχίζει αυτή η ζωή που δεν καταλαβαίνεις...
Ένα πέρασμα απ το ένα τρένο στο άλλο χωρίς σταματημο....
Στο σημείο μηδέν....
Στοχασου...
Κ. Λ. Inokrini
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
