Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: δευτερη ζωη
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130430 Τραγούδια, 269371 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 δευτερη ζωη
 αυτο γραφτηκε συνειρμικα απο την πρωτη φραση
 
το κακο μπορει να φαινεται σαν καλο το καλο ειναι αδυνατον να μεταμορφωθει σε κακο θα ταν τρελο τρελο σαν κι εκεινον
που 11 το βραδυ χτυπησε το κουδουνι του σπιτιου σου.Ξαφνιαστηκες εκτος του οτι δεν περιμενες κανενα τετοια ωρα και με το γεγονος οτι το κουδουνι ηταν χαλασμενο εδω και βδομαδες.Ποιος κερατας λοιπον μπορει να ηταν;

Απλα ανοιξες υποθετοντας οτι ειναι καποιος ντελιβερας που μπερδεψε τις παραγγελιες.
Ειδες καποιον να σε κοιταζει στα ματια μετα να κοιταζεις τα παπουτσια του.Οταν σε ξανακοιταξε βρηκε το κουραγιο να πει.
-Φιλε υπαρχω;
Αυτο ηταν απροσδοκητο.Να καποιος που δεν νοιαζεται να φαει να πιει να γαμησει να χεσει και να κοιταζει την δουλεια του.
-Εγω υπαρχω;Του απαντησες κι εσυ και μεινατε κι οι δυο φρικαρισμενοι να κοιτατε τα παπουτσια σας.

Την σιωπη εσπασες εσυ λεγοντας "ουισκι"
Ο αγνωστος συναδελφος ειπε "σουρ"

Ειχες να πιεις ουισκι 3 χρονια.Δεν ηπιες σε ευχαριστα γεγονοντα δεν ηπιες στην κηδεια του πατερα σου οταν σε παρατησε η κοπελα σου και βρεθηκες να πινεις με καποιον που σου χτυπησε συμπτωματικα την πορτα και σε ρωτησε αν υπαρχει.

Ετσι ειναι η ζωη περιεργη απροβλεπτη γι αυτο ολοι την βριζουν αλλα ελαχιστοι την εγκαταλειπουν με την θεληση τους.Γρηγορα το ουισκι εγινε παρελθον.Ειχες για μια ιδιαιτερη περισταση ενα των 80 ευρω.Το ανοιξες.

Ο τυπος ηταν τοσο σιωπηλος οσο κι εσυ.Παρολο το αλκοολ δεν του παιρνες λεξη.Αρχισες να σκεφτεσαι μηπως ηταν ψυχοπαθης σαν κι εσενα.Δεν το απεκλειες αλλα παλι ηταν ασκοπο να αρχισεις ερωτησεις σαν να σαι στην γαδα.Ακομα δεν ειχες αποφασισει αν τον ειχες συμπαθησει απλα ειχες καιρο να ξαφνιαστεις με κατι με οτιδηποτε.Ολα στην ζωη σου ηταν σαν καλοκουρδισμενο ρολοι και τωρα αυτο.Οσο τον κοιταζες τοσο συνειδητοποιουσες οτι σου εμοιαζε.Ψαρομαλλης με μπυροκοιλια κοντα στα 50 μυοψ.
Ο διαολος να σε παρει τι παιχνιδια σου επαιζε η μοιρα;

Μπορει να εφταιγε που το αλκοολ σε γονατησε μετα απο τοσο καιρο μπορει αυτη η βασανιστικη σιωπη ηθελες να ξεκουμπιστει ο μπασταρδος.Τελικα ειπες δυνατα

-Λοιπον;
-Καντο,ειπε αυτος.
-Τον κοιταξες στα ματια με απορια κι υστερα φευγαλεα περασες απροσδοκητα στο μισος.
"Καντο" ακουγες και ξανακουγες απο το στομα του.Του εφευγαν σταγονιδια σαλιου τα δοντια του γυαλιζαν.

Οταν συνηλθες απο τον παροξυσμο ολα γυρω σου ηταν μεσα στο αιμα."Θεε τι εκανα;Σκεφτηκες.Τυλιξες το πτωμα με ενα μουσαμα το φορτωσες στο αμαξι το ξεφορτωθηκες και γυρισες παλι πισω κανοντας σταση σε ενα περιπτερο οπου αγορασες εναν ολντ χομπορν κιτρινο καπνο.Γυρισες σπιτι σου και σφουγαρισες,επλυνες τοιχους και πατωματα οπου υπηρχε αιμα.Υστερα εφτιαξες εναν ελληνικο κι εστριψες τσιγαρο.Ειχες 5 χρονια να καπνισεις κι οι πρωτες τζουρες σε ζαλισαν.Εστριψες ενα δευτερο κι ενα τριτο.

Αρχισες να σκεφτεσαι τι ειχε συμβει.Σου φανηκε παραλογο τοσο απιστευτο σαν να μην ειχε συμβει.Τοτε σου καρφωθηκε η ιδεα πως η αστυνομια θα σε βρει.Σε λιγο θα ηταν στα ιχνη σου.

Κλειδωσες και περιπλανηθηκες με το αμαξι.Το παρατησες καπου και βρηκες ενα ταξι που σε μετεφερε σε ενα ξενοδοχειο στην παραλιακη.Ξεπνοος επιασες δωματιο και κοιμηθηκες 16 ωρες σερι.

Οταν ξυπνησες ηταν μεσανυχτα.κατεβηκες να φας κατι στην τραπεζαρια και μετα πηγες στο μπαρ για ενα ποτο.Καθοταν στην αλλη ακρη.Δεν ειχε παρεα κι εδειχνε κακοδιαθετη.
Την πλησιασες και την ρωτησες αν μπορουσες να την κερασεις ενα ποτο.Εκεινη με μια ματια σε σκαναρε κι ειπε "γιατι οχι,αν και δεν το συνηθιζω".Ηταν σαν να πηγαιναν σε ταβερνα ολοι για το κρεας αλλα πρεπει να παραγγειλουν και σαλατα να μην τους περασουν για πειναλες.

Σε σκαρτες δυο ωρες ειχατε πιει καμποσα ποτα και πηγαιναν σε ενα τελευταιο στο δωματιο σου.Σε μιση ωρα δυνατα κι αργα μπηκες μεσα της.Ενα τεταρτο μετα εκεινη πηρε την ρεβανς.Ανεβηκε πανω σου και καβαλησε τον πουτσο σου σαν να μην υπηρχε αυριο.
Ουρλιαζε κι αφριζε απο την καβλα.Περιμενε το καταλληλο κυμα κι οταν ηρθε το αφησε να την παρασυρει μπηγονταν τα νυχια της στην σαρκα σου.

Εκεινη ειχε την οξυδερκεια να παει να κοιμηθει στο δωματιο της.Εσυ μπηκες στο ιντερνετ ψαχνοντας τα μεγαλα σαιτ.Τελικα βρηκες αυτο που ηθελες.Με τρομο διαβασες.
"το πτωμα που βρεθηκε στην χωματερη της φυλης αναγνωριστηκε απο τους οικειους τους ως ο Νικος Γκουσκος 48 ετων (αποτυχημενος) συγγραφεας/ποιητης.Αναζητηται το κινητρο της δολοφονιας του.

Χρειαζοσουν ποτο.Χτυπησες διπλα.Εκεινη σου ειπε να μπεις.Πριν το καλοσκεφτεις την ξαναπηδηξες.Φευγοντας κραταγες στο χερι ενα μπουκαλι τζακ ντανιελς που το ειχε για προσωπικη χρηση.

Ηπιες εσυ ο Νικος Γκουσκος που δολοφονησες ενα αγνωστο που αναγνωριστηκε ως Νικος Γκουσκος.Τι σκατα;Τουλαχιστον δεν θα ξαναπληρωνες φορο εισοδηματος ενφια τελη κυκλοφοριας.Δεν θα ξεπληρωνες εκεινο το δυχιλιαρο σε εκεινον το τοκογλυφο.Δεν θα ειχες αφμ αμκα οα ησουν μια σκια.Θα βρισκες ακρες να φτιαξεις πλαστη ταυτοτητα
και θα ξαναρχιζες απο την αρχη σε μια καινουργια πολη μια πιο τυχερη πολη.

Το μονο προβλημα ηταν η Ποπη.Θα μπορουσες να δωσεις την ζωη σου για κεινη.Δεν μπορουσες να την αφησεις στην αγνοια αλλα δεν μπορουσες και να την τρελανεις.Θα πηγαινε στην κηδεια σου μπορει να εκλαιγε για τον χαμο σου.Δεν μπορουσες να ζησεις χωρις εκεινη.Θα το ρισκαρες.

Της εστειλες μηνυμα.Δεν απαντησε.Την πηρες τηλεφωνο.
-Ναι;
-Ποπη μου εγω ειμαι.
-Οποιος κι αν εισαι κοφτο γιατι θα παρω την αστυνομια ψυχανωμαλε.

Στο κλεισε.Ξαναπηρες.
-Δεν τρως την φετα.παρα μονο ψημενη σε πιτες.Σε γνωρισα σε μια κατασκηνωση στον Αγιο Αντρεα.Εχεις ευερεθιστο εντερο θυροειδη και δεν κοιμασαι πανω απο 5 ωρες καθε βραδυ.
-Εσυ;

Της ειπε να ερθει στο ξενοδοχειο με το αυτοκινητο της.Σε μια ωρα ηταν καθισμενη διπλα σου.Της εξηγησες τα ανεξηγητα.

-Απιστευτο,εκανε.Κι αυτος ποιος ηταν;
-Που να ξερω;
-Και τωρα;
-Θα ειχα γινει καπνος αν δεν υπηρχες εσυ.
-Τι μπλεξιμο!
-Το θεμα ειναι οτι σαν Γκουσκος ειμαι νεκρος.Η περιουσια μου ειναι ανενεργη.Ο λογαριασμος μου στην τραπεζα προφανως δεν μπορει να πειραχθει.
-Κι εγω αφραγκη ειμαι.
-Αν ειχαμε λεφτα θα ρχοσουν μαζι μου μακρια;
-Νομιζω πως ναι.

-ολοι κατω γαμω το σπιτι σας-ληστεια.


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      μικρες ιστοριες 2
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κανεις δεν ειναι ικανος μεχρι να γινει
 
Κων/νος Ντζ
05-03-2024 @ 11:47
::rock.:: ::rock.:: ::rock.::
Sofitsa
05-03-2024 @ 14:29
::laugh.:: ::hug.:: για το τέλος γελάω!
Μ' αρέσει η γραφή σου!
Αγιοβλασιτης
05-03-2024 @ 17:52
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
τυχαίος περαστικός
08-03-2024 @ 11:56
Τα διηγήματά σου είναι πάντα τέλεια.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο