| |
Λαμποργκίνι (Requiem)
Μια ιστορία θα σου πω, αν θέλεις λίγο κάτσε
Και αν θαρρείς πως λέω για σε, μη σκούξεις μόνο πάψε
Εγώ μες στον καθρέπτη σου χώθηκα και σε ξέρω
Με τόσα που μας έκανες ακόμα υποφέρω
Πάνω απ’ τη Λαμποργκίνι σου χορεύουνε κοράκια
Φαντάσματα την οδηγούν τη νύχτα στα σοκάκια
Τόσες ψυχές αντάλλαξες για να την αποκτήσεις
Ήρθε η ώρα τώρα πια το χρέος να τιμήσεις
Παρ’ τη μαζί σου αν μπορείς παράβολο να δώσεις
Θα καταφέρεις άραγε στην κάσα να την χώσεις;
Άκου κι αυτό ρε φίλε μου, μονάχος σου θα λιώσεις
Συμπόνια απ’ τον διάβολο δεν πρόκειται να νιώσεις
Δεν θα σε κλάψουνε πολλοί, μονάχα οι κολλήγοι
Που τάιζες σε βάρος μας, μα θα ‘χουν μείνει λίγοι
Το πάρτι δεν τελείωσε, ταΐζεις νέα σκουλήκια
Μα τώρα φίλε μου καλέ θα τρων και τα ραδίκια
Κάποτε ήσουνα τρανός, σαν Άδωνης σπουδαίος
Τώρα μούχλα σε κάλυψε και είσαι τελευταίος
Δεν το περίμενες αυτό, πολλά είχες να χάσεις
Όλα τα μεγαλεία σου πρέπει να τα ξεχάσεις
Και όσα πίσω άφησες στην άμμο τα ‘χεις χτίσει
Όλα αυτά τα πλούτη σου σκουριά θα ‘χουν γεμίσει
Σαν λύκοι θα ορμήσουνε να πάρουνε κομμάτι
Αυτοί που πάντα πίστευες πως σου χρωστούσαν κάτι
Τώρα, αν μες στις ρίμες μου βλέπεις τον εαυτό σου
Βάλτες καλά στην κούτρα σου, θα ‘ρχονται στ’ όνειρό σου
Και αν τα βλέπεις και γελάς, κακό του κεφαλιού σου
Η Νέμεσις που έρχεται γελά κι αυτή μαζί σου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
