| |
Χθες, άνοιξα πάλι τα φτερά μου
Σκουριασμένη ζωή, όλο σκόνη και σκοτούρες
Τ΄ άφησα όλα πίσω
Πέταξα!
Σε κόσμους μαγικούς, ονειρεμένους
λουσμένους αγάπη σε όλες τις γήινες αποχρώσεις
Σε κάμπους και απάτητες κορφές
εκεί που η μοναξιά γίνεται τραγούδι
Στ' απέραντα γαλάζια λιβάδια
εκεί που σμίγουν τ' απόνερα των καραβιών με τα όνειρα τους
Πέρα απ' το θλιμμένο, μαύρο μου ορίζοντα
εκεί που σμίγει ο πολύφερνος ήλιος με το φευγάτο φεγγάρι
Γύρισα!
Χαμογελούσε η ζωή
Ένα τόσο δα ίχνος αστροσκόνης
είχε μείνει ανάμεσα στα χείλη της
Έσκυψα και τη φίλησα, τί γλυκιά γεύση!
Την ερωτεύτηκα πάλι...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
