| |
Εσύ κι η χρονομηχανή μου
Μένετε ακόμα στη ζωή μου
Πτήσεις...πολύμορφες
Και δεν υπάρχει η αγωνία
Για δε γυρίζουμε ταινία
που δεν τη θες
Εντάσεις, μύθοι, δάκρυα, ζήλιες
Πίσω απο τις δικές σου γρίλιες
Όσα φαντάζεσαι
θες να μοιράζεσαι
Κι εντάξει,εγώ κακό δε βρίσκω
βάζω από την αρχή το δίσκο
σ ακούω ...Ξανά
Πες μου,γιατί να σε μισήσω;
πότε; Όταν σε συναντήσω΄;
στο πουθενά;;;
Το όνειρο σου έχει πιστέψει
πως μίσος άναψε τη σκέψη;
δίχως λαμπάδιασμα;
μα αφού,είσαι φάντασμα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
