| |
Ωδή στην άυλη θεά,
Που τρέφει την ψυχή και δίνει πνοή.
Ελευθερία, παντοτινή ιδέα,
Σε κάθε γωνιά, σε κάθε στιγμή.
Σε ύψη αβυσσαλέα, σε πέλαγα βαθιά,
Σε κορυφές χιονισμένες, σε σπηλιές σκοτεινές,
Η φωνή σου αντηχεί, ψίθυρος γλυκός,
Υπενθυμίζοντας την αξία σου, ανεκτίμητη και ιερή.
Δε σκιάζεται από τείχη, δε λυγίζει από δεσμά,
Η ελευθερία ανθίζει, ακόμα και στα πιο σκληρά εδάφη.
Με λουλούδια ανθισμένα και τραγούδια γλυκά,
Γεμίζει τον κόσμο, με χρώματα και ομορφιά.
Σε κάθε σκέψη ελεύθερη, σε κάθε όνειρο αληθινό,
Η ελευθερία λάμπει, δυνατή και ακλόνητη.
Σαν φάρος φωτεινός, σε άγνωστα πελάγη,
Δείχνει τον δρόμο, προς ένα μέλλον ελεύθερο και αληθινό.
Σε κάθε βήμα προς τα εμπρός, σε κάθε νίκη κερδισμένη,
Η ελευθερία λάμπει, παντοτινή και αγέρωχη.
Σαν φάρος φωτεινός, σε άγνωστα πελάγη,
Δείχνει τον δρόμο, προς ένα μέλλον ελεύθερο και αληθινό.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
