| |
Χωρίς αγάπη.. πού θα πας ;
Σε ποιές σκιές της λησμονιάς
Θ' αφήσεις ξέπνοη του πόθου τη σαγήνη ;
Όσες κοπέλες θα κοιτάς
Αντίγραφο μιας ζωγραφιάς
Που τα πινέλα της τα πέταξες στη λήθη...
Σε άδειους δρόμους σαν γυρνάς
Ο κόσμος.. άγριος φονιάς
Να ξεχαστείς από τον πόνο δεν σ' αφήνει
Ζευγάρια γύρω σου κοιτάς
Κανείς δεν μοιάζει με εμάς
Και το νερό της μοναξιάς.. φωτιές δεν σβήνει...
Κρεβάτια αλλάζεις.. σαν φυγάς
Σκληρή εκδίκηση ζητάς
Για έναν έρωτα σαν δήμιος που σε πνίγει
Τρελαίνεσαι.. βρίζεις.. χτυπάς
Κόβεις τις φλέβες σου και σπας
Αυτή η κόλαση που ζεις.. σε καταπίνει...
Ομίχλη.. κρύο.. κι ο ντουνιάς
Όνειρο πού 'σβησε μεμιάς
Τα βήματά σου αργοσέρνεις στην οδύνη
Για μιαν αχτίδα της χαράς
Για δύο χτύπους της καρδιάς
Ξανά θα έπεφτες στου έρωτα τη δίνη...
28-3-2024
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
