| |
Κι αν, στο τροχήλατο χαλί των παιδικών σου χρόνων
τα πανηγύρια των ρομά τσακίζανε τα ντέφια
Εσυ με ζήλια ξεβάφες τους τίτλους των εικόνων
Μην τύχει και φανερωθεί, η άγνωστη εσωστρέφεια
Τη δίπλωνες, τη γυαλιζες
της σύστηνες παρέες
με αγάπες την ξεμυάλιζες
που έφεγγαν τελευταίες
Κι αν άγνωστος και ασημαντος, κρυφά απ τη ζωη σου
με ξηλωμένους, τους ανάπηρους αρμούς
κρύβεις το δηλητήριο, λιόσταγμα απ το φιλί σου
Σε ένα τροχήλατο χαλί που αντέχει τους καημούς
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
