| |
Η βουβή κραυγή της ψυχής
Η βουβή κραυγή της ψυχής του στη σπηλιά της ,αποκομμένος ο άνθρωπος αυτός από εγκόσμιες χαρές ,απολαύσεις και αλληλεπιδράσεις κάθε τύπου.
Αν και εντός του κοινωνικού γίγνεσθαι σωματικά, η ψυχική και συναισθηματική του υπόσταση βυθισμένη στην μοναχικότητα του. Αμέτοχος ,απλός παρατηρητής ,σκέψεις και συναισθήματα εγκλωβισμένα στο μοναστήρι της ψυχής του. Σ αυτό κυριαρχεί κυρίως ο φόβος και η αγωνία της επιβίωσης, της πορείας μιας ασθένειας ,της αδυναμίας ή και του θανάτου .
Πως να εξωτερικεύσει με λόγια όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα και σκέψεις του ;.
Συναισθήματα φόβου, ανασφάλειας και ντροπής τον κάνουν διστακτικό ως προς την έκφραση τους , μη γνωρίζοντας την υποδοχή που θα έχουν και αρνούμενος τον οίκτο κάποιων.
Η φωνή της ψυχής όχι πάντα αντιληπτή , θέλει πολύ ενσυναίσθηση από τον δέκτη, δεν φτάνει σαφής στις ευαίσθητες χορδές των ενδεχόμενων σωτήρων της ,διότι την αλήθεια του δράματος της δύσκολα να την συλλάβει κανείς με ακρίβεια σε όλη της την έκταση ,πολυμορφία και βάθος όταν αυτή σιωπηλά υποφέρει. Έπειτα αυτά που έχει να πει μία συντετριμμένη ψυχή μία δεδομένη στιγμή καμία γλώσσα δεν μπορεί να περιγράψει και αποδώσει στο ελάχιστο .
Μόνο η ψυχή του πάσχοντος γνωρίζει το βάθος του πόνου, την ιδιαιτερότητα της ψυχικής συντριβής ,την συνθετότητα της απόγνωσης και απελπισίας που βιώνει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
