| |
Η μυρωδιά στη γειτονιά σου
Πιο γνώριμη κι από εσένα
Τόσο μακριά.. τόσο κοντά σου
Με χρώματα ξεθωριασμένα...
Μια μυρωδιά που με μαγεύει
Και με γεμίζει αναμνήσεις
Νότα πνοής που όλο μου γνέφει
Ότι μια μέρα θα γυρίσεις...
Σπίτια.. ακίνητα τοπία
Φωνές ανθρώπων στη σκιά τους
Κι εσύ σε μια φωτογραφία
Ανοίγεις τα παράθυρά τους...
Πόσο αντέχουνε οι μνήμες ;
Νωπές αισθήσεις που πονάνε
Σίδερα τρίζουνε στις κνήμες
Βήματα αργά.. βαριά κυλάνε...
Οι νερατζιές ανθίσαν πάλι
Απρίλης ήτανε.. θυμάμαι
Ανθούς είχα στο προσκεφάλι
Στην ευωδιά τους να κοιμάμαι...
Μαράθηκαν.. μαζί με σένα
Ξέφτισε κι η φωτογραφία
Κι έμεινα μόνη.. με μια πένα
Που τρέμει από αγωνία...
15-4-2024
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
