| |
Άργησε νάρθει μα ήρθε στίγμα αιώνιο
αφήνοντας αυτό που δεν ξεχνιέται
μια δέσμη φώς στα όνειρά μου χρόνιο
μήνυμα επουράνιο που πάντα πεθυμιέται
Μετουσιώνει της αγάπης την ιδέα
της ομορφιάς με λάμψη ακαριαία
ραγίζει,οπως πρέπει , το αρραγές μου
φτάνει να μην το φθείρω με τις άγνωστες πτυχές μου
και παραδίνομαι με πίστη στην στοργή που την κατέχει
δικοί της όλοι οι κήποι κι οι Εδέμ που μου παρέχει
Καρπούς στητούς ,θεόδοτους, χρωματιστούς ,χυμώδεις
ποικιλία πολλή και άφθονη χωρίς τα εμπόδια του χρόνου
νύχτα ή αυγή,σούρουπο ή μεσημέρι οι ώρες ουσιώδεις
δίχως καμώματα της ζέστης,δίχως γεννήματα του πόνου
Κι αφού πια ξέφυγα απ'την ατέλειωτη νηστεία
χλωμός αρχίζω την ιεροτελεστία
και τι δεν ονειρεύομαι σε κείνα όλα τα βάθη
τάχα μου μέλλονται γλυκά του έρωτα τα πάθη
οι μελωδίες απ' τις άρπες κι απο τα βιολίνα
του πόθου τα τραγούδια που κλαίνε τα κλαρίνα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
