| |
Μην προσπαθείς να με γνωρίσεις απ’ τα ρούχα,
είναι εκείνη η συνήθεια που σου ‘πα,
ποτέ δε βάζω τα καλά μου για να αρέσω,
ντύνομαι μόνο για το ρόλο που θα παίξω.
Έτσι διαλέγω πριν διαλέξουν τους ανθρώπους,
βλέπω πως κρίνουν και τι έχουν στο μυαλό τους,
και δε χρειάζεται πολύ να προσπαθήσω,
με αποφεύγουνε αυτοί… Πριν να μιλήσω…
Μην προσπαθείς ούτε να κρίνεις απ’ τις λέξεις,
ποτέ δε δήλωσα σοφός, εμένα να πιστέψεις,
μονάχα άπορος… Φίλος της απορίας,
ψάχνω εκείνα που ‘ναι «άνευ σημασίας»
Έτσι διαλέγω τους ανθρώπους που ακούω,
μ’ αρέσει όταν τα ασήμαντα κάνουν σημαντικά,
για την ζωή, για τον αέρα, για τα αστέρια,
μπορώ να ακούω, Θεέ μου, όλη τη βραδιά.
Μην προσπαθείς να καταλάβεις απ’ τις πράξεις
γίνονται δύο απ’ τα εφτά, που προσπαθώ,
είναι η τύχη μια ευκαιρία, αν την πιάσεις...
Κι είναι οι ήττες η τροφή για το μυαλό…
Έτσι διαλέγω να μη στέκομαι στις νίκες,
να εξετάζω που και που το προορισμό,
για αυτό σου λέω μην λογάς πόσα δεν είδες,
δεν έχω άστρο, μα τα αστέρια οδηγό!
Είναι καλύτερα για σένα, να μην κρίνεις,
αν θες να κρίνεις κοίταξε τον εαυτό,
έτσι κι αλλιώς πόσα μπορείς να διακρίνεις,
σε ένα πάρτι μασκαράδων σαν κι αυτό;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
