| |
Στο μπαλκονι μου
Βλέπω τον κόσμο να περνά
Αμέριμνος να ζει το τώρα του
Να φεύγει
Να ερχεται
Στο μπαλκόνι μου
Με μια ελπίδα αστεία
Πως θα περάσεις
Και το τώρα σου θα γίνει μας
Θα με κοιτάξεις
Μ αυτό το βλέμμα που παγώνει
Θα με φωνάξεις
Κι εγώ αδιάφορα θα σηκωθω
Δήθεν δε θελω
Μη σου χαρίσω ευκολα τη νικη
Τη νικη
Λες και δεν ξέρουμε κι οι δυο
Στη σκέψη μου όμως
Όλα είναι αλλιώτικα
Τα δεσμά μου είναι χάρτινα
Και ζω στο ισόγειο
Για να έχω την ευκαιρία
Ν ανεβω μαζί σου
Στον ψηλότερο όροφο
Κι απ το μπαλκόνι μας
Να κοιτάμε όσα θέλουμε να κάνουμε μαζί
Στο μπαλκόνι μου
Ο κόσμος πλέον δεν περνά
Λες και σταμάτησε ο χρόνος
Όλα είναι άδεια
Σκοτεινά και μίζερα
Ο δρόμος, τα σπίτια, ο ουρανός
Εγώ εδώ
Παρατηρητής ακλόνητος
Να βλέπω τη ζωή να περνάει
Να χάνεται
Να συνοδεύει όσα δεν πρόλαβα να ζήσω
κι όσα έζησα
Με μια ανάσα
μια βουτιά
Στο μπαλκόνι μου
Μέχρι να μη χωράω πια
Μέχρι να μάθεις που μενω
Και με φωνάξεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
