| |
ZEFYROS007
02-10-2006 @ 09:20 | Ελπιζω να μην σας εριξα πολύ... | | ~ Εφυγα ~
02-10-2006 @ 10:28 | Μόλις τελείωσε η βροχή
οι γλάροι έξω κράζουν
κι ο ήλιος μόλις έκλεισε τα μάτια του κι αυτός
Κλαίω!
Ακούω την αθόρυβη μουσική της ψυχής μου
πάλι πονεμένα τραγούδια σιγοψιθυρίζει
λες και τελείωσε όλη η χαρά του κόσμου
κι απόμεινε μονάχη
Όσο κι αν προσπαθώ να ξεχάσω
δεν αλλάζει κάτι…
Αυτός ο άνθρωπος που τραγουδούσε
που γελούσε, που φώναζε
σε λίγο πια δεν θα υπάρχει
θα γίνει ένα με το φως
Και τότε ίσως να κοιτώ τον ουρανό
να κοιτώ τ' αστέρια
και να γνέφω "γεια" με ένα χαμόγελο
να λέω "γεια" και να δακρύζω....
(Αφιερωμένο στον πατέρα μου 3 μήνες πριν πεθάνει)
::yes.:: | | Chimaira
02-10-2006 @ 11:36 | Παντα ολοι θα ειναι κοντα μας, ακριβως γιατι η ζωη, κατ' εμε, ειναι το τελευταιο θαυμα στον κοσμο. Ζουμε σε ενα πολυ πιο παραξενο "παιχνιδι¨ απ οτι μπορει να συλλαβει ο περιορισμενος ανθρωπινος νους. Ο θανατος ειναι ενα μερος του. Παντα ο θανατος ειναι ενα μερος της ζωης ολων. Το μονο που μπορουμε να ελπιζουμε ειναι οτι οσοι βρισκονται εκει, οποιο και να ειναι αυτο- οπως και να ειναι αυτοι, θα συνεχιζουν την ζωη τους σε μια καλυτερη διασταση. Και το μονο που μπορουμε και κανουμε ειναι το καλυτερο απο ολα: δεν τους ξεχναμε ποτε. | | ZEFYROS007
04-10-2006 @ 05:23 | Το ιδιο αγκαθι τρυπα κι εμενα Αγγελε...Σας ευχαριστω ολους. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
