| |
[B]Είναι νύχτα και αφήνεσαι στον Μορφεα τα παίγνια
Ταξιδεύουν μαζί σου η φωνές απ’ το χθες
Μελωδίες ανείπωτες μακρινές
Σε ένα κόσμο σε παίρνουν
που το λιόγερμα αργεί
Με νεράιδες χορεύεις μεθυσμένος στο χάραμα
Η καρδιά σου κρίνο του Μάη
που πρωτοάνοιξε λες
Μα το φως από την γρίλια
Σου θυμίζει
μια αλήθεια μες’ το ψέμα που η νύχτα σου χάρισε
ένα σήμερα άγνωστο
έναν κόσμο αλλόκοτο που στην πόρτα σου απ' έξω ειναι…
Και πως το όνειρο τέλειωσε.[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
