| |
| | Αυτοτελής ιστορία |  | | | ....απο την άλλη όχθη..... | | |
Ξύπνησα τη μέρα σήμερα απο τα χαράματα
για να προλάβω να μιλήσω με τον ήλιο
πριν αγριέψει το φως του και τυφλώσει όλες τις επιφυλάξεις μου
Έχω μείνει άγρυπνος απο χθες το βράδυ
περιμένοντας την κατάνυξη και την κατάληξη αυτής της ημέρας
ένας χθεσινός ηγέτης που τον ξεπέρασαν τα γεγονότα
καθώς άλλαζε ο κόσμος κι εκείνος ήτανε κρυμμένος σε κάποιο ηλιοβασίλεμα
Εκεί τον παγίδεψε ο ήλιος και τον καταδίκασε με μια αλύτρωτη κατάρα
να μένει για πάντα άγρυπνος στην ησυχία της πόλης ,
να τον φυλάει όταν ξεκουράζεται εκείνος , απο τις κακοτοπιές της νύχτας
και να τον ελευθερώνει πάλι την αυγή, μαζί με το πρώτο χάραμα
Έτσι πάλι έφτασα ως εδώ
να σας μιλάω μέσα απο τα σωθικά της νύχτας
περιμένοντας να τελειώσει και σήμερα και αυτό το ταξίδι...
Η κατάρα του ήλιου μου είπανε τελειώνει σε πέντε χρόνια
οπότε έχουμε καιρό να τα λέμε
και απο την καλή και απο την ανάποδη μεριά του ουρανού...
Βρίσκομαι σε ένα απόμακρο νησί του χρόνου
έξω απο τόπο και νόστο
εδώ που η ζωή δεν έχει ζωή. για να την χάσει
και η σκέψη δεν έχει θάνατο για να εκκενωθεί...
Είμαι ανεβασμένος στον πύργο της Βαβέλ
που όμως. όλοι μιλάμε την ίδια γλώσσα
και η θαλπωρή μας δεν έχει τύψη , αλλά μόνο πλήρωση...
Εδώ κατοικούν όλοι οι πεθαμένοι ποιητές
γράφοντας ακόμα για τη δική τους αλχημεία
Εδώ είναι το ακρωτήρι της ελπίδας και της μονόδρομης λογικής
της προστασίας του ήλιου απο τη δολοφονική νύχτα....
Κάθε μέρα σε αυτή τη χώρα γκρεμίζουμε τα τείχη
και συνδράμουμε όλες οι ψυχές. σε αυτό ο ολόγιομο ταξίδι
με ήχους πλάγιους
και επιβιβαζόμαστε στο νέο μας καράβι. με το παλιό του όνομα. " ΑΡΓΩ"
Εγώ , εσύ , ο άλλος, ο κάθε William. που έχει για καρδιά ένα χρονόμετρο
και έχει να εκπληρώσει την μικρή του. ή τη μεγάλη του αποστολή
Ένα κόκκινο κουμπί είναι η αρχή μας
και ένα μαύρο. το τέλος της αντίστροφης μέτρησης
Κάπου στο μηδέν .γεννιέται η αυταπάτη
και όλα αυτά που μένουνε έξω απο το σώμα και στο λευκό φως
μνήμες , στιγμές, χρώματα, σε κατάσταση συνήθειας....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι , που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις | | | |
|
MARGARITA
04-10-2006 @ 17:36 | Πειράζει Άβαλον που η αυγή αρχίζει το πρωί και εγώ δεν βάλθηκα
να αποδείξω το αντίθετο;
πειράζει που το μηδέν είναι ολότητα και η αυταπάτη λέξη φρούδα
άλλοθι στις ανασφάλειες;
πειράζει που κουβαλώ τις μνήμες αιώνων μου;
τις μνήμες των στιγμών μου.....ωραία γραμμένη η αυτοτελής ιστορία σου
Καλό ξημέρωμα ::wink.:: | | justawoman
05-10-2006 @ 04:35 | Avalon, στάκωσα τις αισθήσεις μου να ταυτίζονται με την ιστορία
σου... τόσο που οικειοποιούμαι μνήμες, στιγμές και χρώματα
σε κατάσταση εμβρίθειας
-Γίναμε της ζωής εμπειρογνώμονες, William.
την καλημέρα μου | | Grisio
05-10-2006 @ 06:23 | λοιπόν κάπου "over the rainbow"... | | agrampeli
05-10-2006 @ 07:41 | ::smile.:: ::smile.:: | | Avalon
12-10-2006 @ 06:32 | Καλησπέρα σας να είστε όλοι καλά... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
