| |
| | Αριβεντέρτσι (arrivederci) |  | | |
Κάτι πλέον μου μυρίζει,
μία σαπίλα, μία σήψη.
Μάλλον κάτι έχει πεθάνει,
και το δάκρυ πάει ποτάμι…
Φέρανε και στη πορεία,
μία διμοιρία, του Δία,
όλους να μας προστατέψει
και μετά να μας μαζέψει…
Για αυτό κι εγώ…
Αριβεντέρτσι!
Αριβεντέρτσι!
Πως γίναμε έτσι;
Δεν έχω χρόνο,
ούτε οξυγόνο.
Αριβεντέρτσι!
Πόσο να αντέξει,
καθένας μόνος
να την παλέψει;
Έχει πέσει μια ομίχλη,
κι όλο χάνονται τα ίχνη,
τα στοιχεία, οι κασέτες,
και συχνά μας λένε ψέκες…
Άλλοι έχουν ασυλία,
ξέρουν την συνομιλία,
και στα μέσα γενικά,
μας μιλάν για συμφορά.
Για αυτό κι εγώ…
Αριβεντέρτσι!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ο χρόνος μετριέται σε στιγμές... η γνώση σε εμπειρίες | | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
