| |
Πόσο πικρό, μικρό μου, το χαμόγελό σου
Κι ειν’ τα χεράκια σου φτερά παροπλισμένα
ως σε φιλώ καίει φωτιά το μάγουλό σου
Φεγγάρια τα ματάκια σου βασιλεμένα
κρύβω μες στις παλάμες μου το πρόσωπό μου
βορά ποιοι τάχα να σε δώσανε στους λύκους;
Βγάζω κραυγή μα ακούω μονάχα την ηχώ μου
σαν να ‘μαι μόνος μου μες την κοιλιά του κήτους
Μου ‘παν: αν θες να μάθεις όλη την αλήθεια
σκάψε τα χώματα, τα πτώματα, τα μπάζα
φώναξε μ’ όλη σου τη δύναμη βοήθεια!
Εκεί που ντρέπεται η ντροπή... εκεί στη Γάζα
Αν θέλεις να ‘ρθεις να με βρεις, ξέρεις που θα ‘μαι
απέναντι σ’ άγρια θεριά, μοβόρα κτήνη
σε σώματ’ άκαμπτα παιδιών πλάι θα κοιμάμαι
στον Γολγοθά της ανθρωπιάς , στην Παλαιστίνη....
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
