Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131544 Τραγούδια, 269625 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ελα
 στο βράδυ που η καρδια σάλταρε απο το μπαλκόνι αλλά το σώμα δεν τα καταφερε ν' ακολουθήσει........... Συγγνωμη για την μαυριλα πρωινατικα......... Καλη βδομαδα και καλή μέρα να έχετα όλοι!!!!!!!!!
 
Είχα ξεμείνει από ελπίδες κι αντοχή
Και μες στο σπίτι είχαν πλακώσει οι Ερινύες
Έκανα δήθεν την τυφλή και την κουφή
Μα δε τις άκουγε ο Μορφέας τις ικεσίες

Ένας αέρας παγωμένος είχε ‘ρθει
Από του κάτω κόσμου τ’ άδεια καλντερίμια
Κι απ’ το μπαλκόνι, μου χτυπούσε με οργή
Και για να βγω, μου ‘ταζε ήλιους δαχτυλίδια

Δεν τα κατάφερα στα δώρα ν’ αρνηθώ
Δεν είχαν μείνει και πολλά να περιμένω
Άνοιξα πόρτες και το μαύρο νυχτικό
Ρίχτηκε λάγνα στ’ όργιο της νύχτας ξαναμμένο

Κάνω δυο βήματα κι έρχομαι πιο κοντά
Σ’ αυτό το «έλα» που σαν μαγνήτης με τραβάει
Κάνει ένα σάλτο στον αγέρα η καρδιά
Και στο κενό πέφτει, αφήνεται και σπάει

Έμεινα εκεί, χωρίς πνοή να την κοιτώ
Κι είχε τρυπώσει στο μεδούλι μου το κρύο
Πως το κατάφερα, εγώ να είμαι εδώ;
Και μες στον δρόμο να ψυχορραγεί το αντίο;

[I]Έπρεπε κάπως να σκοτώσω εμάς τους δύο[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 17
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Ερωτικα
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Είναι σκληρό να θυμάσαι, μα πιο σκληρό να ξεχνάς......
 
horseman
09-10-2006 @ 00:43
Είσαι πολύ καλή με τον λόγο σου...
με την καρδιά σου δεν γνωρίζω...

Χαρά καλή εβδομάδα...
με χρώματα ...
Akarayan
09-10-2006 @ 01:17
Όμορφο, πολύ όμορφο μα, εύχομαι να είναι μυθοπλασία…
Όχι τέτοια πράγματα Σαββατοκύριακο…
MARGARITA
09-10-2006 @ 01:21
Έπρεπε κάπως να σκοτώσω εμάς τους δυο...
με συγκλόνησε το ποίημα σου Χαρούλα και ιδιαίτερα ο από πάνω στίχος

ζωή στα χέρια σου κρατάς καρδιά μου ::love.::
~ Εφυγα ~
09-10-2006 @ 02:02
Α! Χαρά μου δε θέλω τέτοια πρωί πρωί!!!!!
Γιατί θα σε παίρνω τηλέφωνο και θα σου λέω
τα ποιηματάκια μου και θα κατουριέσαι πάνω σου
από τα γέλια!
Αυτά το βράδυ μαρή!!!!!!
Παρ' όλα αυτά μου αρέσει.... μάκια!
Δήμητρα
09-10-2006 @ 02:23
''Έπρεπε κάπως να σκοτώσω εμάς τους δυο''...
Πόσο μ'αρέσει όταν περπατάμε στα σκοτεινά στενοσόκακα των στίχων εσύ και εγώ βρε Χαρά...Νομίζω να εκδόσουμε απο κοινού μια συλλογή και να την ονομάσουμε ''Τα σκοτεινά σοκάκια της ψυχής''! Καλημέρα μελαχρινάκι μου...
ΤΟΞΟΤΗΣ
09-10-2006 @ 03:33
Καλημέρα Χαρά, καλή εβδομάδα.
Όμορφο το πονεμένο σου. ::love.::
gthepoetc
09-10-2006 @ 04:49
Μ΄ αρέσει η Μαυρίλα πρωινιάτικα... καλή εβδομάδα
Alitis
09-10-2006 @ 05:20
::cry.::
...iperoxo! alithino! dinamiko! sintaraxtiko...ki ixa xronia na dakrisw! kalimera..
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
09-10-2006 @ 05:25
Ντουέτο με τον καιρό το γραπτό σου, είναι όμως υπέροχο! ::smile.::
χρήστος
09-10-2006 @ 05:33
πολύ όμορφο Χαρά, καλημέρα
Grisio
09-10-2006 @ 05:33
... Κάνει ένα σάλτο στον αγέρα η καρδιά
Και στο κενό πέφτει, αφήνεται και σπάει ...

Καλημέρα Χαρά... και καλή σου βδομάδα...
Ιουλιβέρτιος
09-10-2006 @ 06:08
"Κάνει ένα σάλτο στον αγέρα η καρδιά
Και στο κενό πέφτει, αφήνεται και σπάει"

Κι εμένα ο στίχος αυτός μου άρεσε ιδιαίτερα.
deti
09-10-2006 @ 06:54
Πολύ ψυχοπλακωτικό αλλά εξαιρετικά όμορφο! ::smile.::
Schatzi
09-10-2006 @ 12:54
Καταπληκτικο με άγγιξε μεχρι και τη τελευταία του τελεία,ερωτηματικό για την ακρίβεια!
ΑΙΟΛΟΣ
09-10-2006 @ 13:15
Κάνω δυο βήματα κι έρχομαι πιο κοντά
Σ’ αυτό το «έλα» που σαν μαγνήτης με τραβάει
Κάνει ένα σάλτο στον αγέρα η καρδιά
Και στο κενό πέφτει, αφήνεται και σπάει

Πανέμορφο Χαρούλα…
Τόσο μελαγχολικό όμως που πονάει…
Να είσαι καλά κορίτσι μου…
Καλό σου βράδυ… ::smile.::
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
09-10-2006 @ 15:54
Καταπληκτικό, γράφεις πολύ όμορφα Χαρούλα!!!!!!
MOONFLIER
10-10-2006 @ 06:46
Τι τρέχει??? ποιός πικραίνει την καρδούλα σου....και γράφεις τέτοια φθινοπωρινά πεσιμιστικά αριστουργήματα?

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο