Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ατέρμονο
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130695 Τραγούδια, 269445 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ατέρμονο
 Ας είναι και αυτό το βράδυ η ζωή ένα ατέρμονο παιχνίδι...Θα παίξω κι ας χάσω....
 
[I]Το ξέρω ότι κάθε βράδυ δίνεις ραντεβού στο γνωστό μέρος με τις προφητείες σου

Το ξέρω ότι σου είναι δύσκολο πολύ να μην ακούς τα βράδια τη φωνή μου

Το ξέρω ότι ταλαιπωρείσαι με τις σκιές σου για το σωστό και το λάθος
που άφησες πίσω σου στη διαχωριστική γραμμή του εγωισμού σου
το ξέρω πως πάλι οι τοίχοι θα σου μιλούν
και το κρεβάτι θα τρίζει μόνο του από την εγκατάλειψη…

Κρυφά θα βάζεις τις μελωδίες να παίζουν
Μέσα από τα ηθογραφήματα του μυαλού σου
Και σαν ταινία ομολογουμένως όχι και τόσο παλιά
Θα ξεδιπλώνονται οι εικόνες μέσα από τα μάτια σου

Ξέρω επίσης ότι θα κάνεις το γνωστό περίπατο στο δάσος της Άβαλον
Για να με συναντήσεις όπως τότε στα όνειρά σου
Που προσπαθούσαμε να εξηγήσουμε αυτή την παράξενη ενέργεια
Από τα χαμένα μας πεδία, από εκείνη την άγνωστη μας ταυτότητα

Ξέραμε και τότε ότι θα ξαναχαθούμε στις ονειρώξεις μας
Όπως επίσης ξέραμε από τότε, ότι θα ξαναβρεθούμε
Μέσα στις οξειδώσεις μας , δεν ξέραμε πως, αλλά με κάποιο τρόπο…

Ξέρω ότι φοβάσαι τα βράδια μόνη
Όταν η ξηρασία του μυαλού
Και η βροχή του χρόνου θα σε μπερδεύει
Μέσα στου δωματίου τα αναχώματα, που θα προσπαθείς και πάλι να κρυφτείς…

Πολλοί φίλοι χάθηκαν στις οδύνες τους
Για ασήμαντη αφορμή
Έτσι χάθηκες κι εσύ…

Ξάπλωσες πάνω στην φωτιά σου και κάηκες
Έγινες στάχτη, για να ταξιδεύεις πιο γρήγορα με τους ανέμους
Στης ερημιάς σου το αταίριαστο…

Όλα αυτά τα ξέρω και γι’ αυτό στα καταχωρώ, για να τα δεις
Γι’ αυτό τα αποχωρίζομαι, για να σου μιλήσουν
Και να σε ξυπνήσουν, μέσα από τον αιθέρα των στεναγμών τους

Μήπως και σε κρατήσουν λίγο ακόμη ξύπνια στο κενό…

Υπάρχει και ένας ακόμη λόγος που βιάζομαι να σου μιλήσω απόψε

Θέλω να σου πω και τη δική μου αλήθεια

Έτσι νιώθω κι εγώ , έτσι ξενυχτάω στα βόρια

Περιμένω κι εγώ ένα θαύμα, να ξαναρχίσουν όλα πάλι από την αρχή

« William , έχει ομορφιά αυτή η νύχτα
Μπορούμε να εμπιστευτούμε την λάμψη της
Μας διαβεβαίωσε ότι σήμερα θα μας ακούσει»

“Ας είναι…
Έτσι κι αλλιώς η ιστορία μας έχει γίνει περιζήτητη
Στου ονείρου τη χώρα”
ήδη τυπώνεται η δεύτερη έκδοση να την αγοράσεις
πριν εξαντλήθεί'[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 9
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι , που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις
 
horseman
09-10-2006 @ 16:45
Ενα από τα ποιό ωραία παιχνίδια...
χαίρομαι να συμμετέχω...

Ο λόγος σου είναι ένα όμορφο ταξίδι...
μια ζεστή ανάσα...

Την καλημέρα μου...
annaΤi
09-10-2006 @ 18:14
“Ας είναι…
Έτσι κι αλλιώς η ιστορία μας έχει γίνει περιζήτητη
Στου ονείρου τη χώρα”
ήδη τυπώνεται η δεύτερη έκδοση να την αγοράσεις
πριν εξαντλήθεί"

....μου άρεσε, αλλά αυτό το σημείο, ιδιαίτερα!
ΑΙΟΛΟΣ
10-10-2006 @ 02:26
Όλα αυτά τα ξέρω και γι’ αυτό στα καταχωρώ, για να τα δεις
Γι’ αυτό τα αποχωρίζομαι, για να σου μιλήσουν
Και να σε ξυπνήσουν, μέσα από τον αιθέρα των στεναγμών τους
Μήπως και σε κρατήσουν λίγο ακόμη ξύπνια στο κενό…

Όμορφος ο λόγος σου Avalon…
Καλημέρα… ::smile.::
justawoman
10-10-2006 @ 02:37
Avalon, μου είναι τόσο οικείος και τόσο αγαπητός αυτός ο θεατρικός τρόπος, με τον οποίο οικοδομείς τη γραφή σου, που σχεδόν βιώνω κάθε φορά τη διαδρομή του μύθου σου.
Έτσι να μας ταξιδεύεις!
MARGARITA
10-10-2006 @ 04:25
Στο χρονομπέρδεμα δίνεις ραντεβού να σε ξανασυναντήσεις Άβαλον...να σου πω και εγώ την δική μου αλήθεια Γουίλιαμ, το ίδιο κάνω εδώ στα κεντρικά....
πολύ όμορφο ::smile.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
10-10-2006 @ 04:52
Ξέρω ότι φοβάσαι τα βράδια μόνη
Όταν η ξηρασία του μυαλού
Και η βροχή του χρόνου θα σε μπερδεύει
Μέσα στου δωματίου τα αναχώματα, που θα προσπαθείς και πάλι να κρυφτείς…

Όλοι κάποια αναχώματα ψάχνουμε για να κρυφτούμε. ::yes.::
agrampeli
10-10-2006 @ 07:37
Όλα αυτά τα ξέρω και γι’ αυτό στα καταχωρώ, για να τα δεις
Γι’ αυτό τα αποχωρίζομαι, για να σου μιλήσουν
Και να σε ξυπνήσουν, μέσα από τον αιθέρα των στεναγμών τους
Μήπως και σε κρατήσουν λίγο ακόμη ξύπνια στο κενό…

πολύ όμορφα το κατάφερες ::smile.::
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
10-10-2006 @ 11:28
Με τον Διαμαντη. Τα σεβη μου !!!!!!!!
Avalon
11-10-2006 @ 13:01
Καλησπέρα στην παρέα να είστε όλοι καλά.Σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο