Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Το χρώμα της κατσίκας
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130538 Τραγούδια, 269403 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το χρώμα της κατσίκας
 Από ένα ανέκδοτο που άκουσα. Αφιερωμένο….
 
Το χρώμα της κατσίκας


Πάει, που λές, ο λεβέντης, μας μακριά να καζαντίσει
σε πόλη αμερικάνικη, να δει αν θα φτουρήσει.

Αφήνει πίσω το χωριό, την μάνα του αμανάτι
σε ξένο τόπο μοναχός να κάνει τον εργάτη.

Πολύ δεν θέλει ο άνθρωπος, δεν σκέφτη’ και πολύ
κάθισε και παντρεύτηκε εκεί με μια λευκή.

Κι ούτε κανέναν κάλεσε, ποιος να ‘ρθει απ' την Ελλάδα ...
στα ύψη το εισιτήριο, κι η μάνα έχει ζαλάδα.

Μονάχα με επιστολή, της λέει την ιστορία
και τις ευχές της έλαβε με αλληλογραφία.

Σαν ο καιρός επέρασε, μήνες περίπου εννέα
γράφει και νέα επιστολή με τα λαμπρά τα νέα !

----Μάνα να σαι περήφανη, που έγινες γιαγιά,
γιατί παιδί γεννήσαμε, κι είμαι όλος χαρά.

Όμως, πω πω παράξενο, ο γιος μου είναι μαυράκι
Μαύρο σαν το πισσόχαρτο μαύρο σαν διαολάκι !

Όμως δόθηκε εξήγηση από την πεθερά μου
Κι αισθάνομαι περήφανος και κλαίω τη χαρά μου

Το γάλα, λέει, που δίναμε ήταν μαύρης κατσίκας
Γι αυτό και μαύρος έγινε, ο εγγονός ο γλύκας.

Η μάνα σαν το έλαβε και διάβασε το γράμμα
Αμέσως αντιλήφθηκε πως έγινε το θάμα !

Γράφει και αυτή με τη σειρά ---παιδί μου, να σας ζήσει
Όπως τα λες, όλα σωστά, τίποτε δεν με εκπλήσσει.

Γιατί μωρό σαν ήσουνα και εγώ δω στην πατρίδα
σαν στέρεψα, σου έδινα γάλα από μαύρη γίδα !

Όμως εσύ, παιδάκι μου δεν πήρες τη βαφειά της
Από της κατσίκας μας αυτής, πήρες τα κέρατά της !!!
-.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 24
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Χιουμοριστικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
Άθη Λ.
10-10-2006 @ 07:50
"Το γάλα, λέει, που δίναμε ήταν μαύρης κατσίκας
Γι αυτό και μαύρος έγινε, ο εγγονός ο γλύκας.

Όμως εσύ, παιδάκι μου δεν πήρες τη βαφειά της
Από της κατσίκας μας αυτής, πήρες τα κέρατά της !!!"

::laugh.:: ::razz2.:: ::laugh.:: Χρήστο, με αποτελείωσες!!!!!
ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ
10-10-2006 @ 08:05
Χρήστο, είσαι φοβερός. Μου έφτιαξες τη διάθεση!!!!!!!!
keadas
10-10-2006 @ 08:11
::up.:: ::up.:: ::up.::
CHЯISTOS P
10-10-2006 @ 08:53
σχετικά σημερινά :
http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=34429
http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=34426
Άθη Λ.
10-10-2006 @ 08:56
Αυτό που μου αρέσει είναι ότι όλοι παίρνουμε έμπνευση πολλές φορές από τους άλλους στιχοσυντρόφους...
εσύ βέβαια τον στίχο τον έχεις Χρήστο μου κάτω από τη γλώσσα. δεν θέλεις και πολύ...
μπράβο σου γι' αυτό, κι ευχαριστούμε για τα χαμόγελα που μας χάρισες!!! ::clown.::
*Αναστασία*
10-10-2006 @ 09:10
::yes.:: ::yes.:: ::up.::
silmariel
10-10-2006 @ 09:13
LOL! ::up.::
CHЯISTOS P
10-10-2006 @ 09:23
Όσο μπορώ γλυκιά μου Τζού
μες στην ζωής το σκηνικό
με λίγους στίχους, του λεπτού,
να σας γελάσω προσπαθώ
σαν ψεύτικη καταφερτζού !
MARGARITA
10-10-2006 @ 09:42
::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.:: γεια σου Χρίστος
ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
10-10-2006 @ 09:56
Μπεεεεεεεεεεεεεε χαχαχαχαχαχαχαχα το απολαυσα ::naugh.:: Τα σεβη μου !!!!!
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
10-10-2006 @ 10:37
Χαχαχαχαχαχα !!!
φίλε Χρήστο, ωραίο το ανέκδοτο, να σε ευχαριστήσω για την αφιέρωση να μην το 'χει απορία η Ειρήνη,
και που είσαι, ας ελπίσουμε το δεύτερο παιδί να μην είναι κίτρινο γιατί εκεί θα 'χουμε ένα προβληματάκι με το χρώμα της γίδας..
Να 'σαι καλά, και πάντα τέτοια.........όχι κέρατα....με πιάνεις έτσι;..............γραπτά εννοώ.... ::up.:: ::yes.:: ::up.::
katia
10-10-2006 @ 12:26
::laugh.::
χαχαχαχαχα
καλοοοοοο!!!!!
πολυ καλο το ανεκδοτο Xρηστο...
αλλα με τους στιχους σου απογειωθηκε!!!!
Μεγαλη η ανεση σου στη στιχοπλοκη
και στρωτη, πλουσια η γραφη σου!!!
χαχαχα βραχνιασμενε ... αν βρεις ποτε ακρη, γραψε μας και τη στιχο-συνεχεια....
χαχαχαχα
Evanje
10-10-2006 @ 13:06
Απιθανο ειναι χαχαχα ::yes.::
AETΟΣ
10-10-2006 @ 21:14
Εισαι καταπληκτικος.... ::laugh.:: ::laugh.:: ::up.::

Καλημερα Χρηστο!
CHЯISTOS P
11-10-2006 @ 02:33
Καλημέρα σε όλους σας. Βραχνέ Προφήτη, είσαι ατελείωτος !.... σ' ευχαριστώ.
agrampeli
11-10-2006 @ 05:47
χα χα χα χα το άκουσα αυτό το ανέγδοτο αλλά το ποιήμα σου
είναι απίθανο γέλασα νάσε καλά ::up.:: ::up.::
meliviotis
04-11-2006 @ 02:05
Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο !!!!!!! Και πολύ διδακτικό! Μην πίνετε γάλα από κερασφόρα ζώα! Πρόβιο Ναπίνετε! Ηπροβατίνα δεν έχει κέρατα!
MASTER
04-11-2006 @ 05:15
::up.:: ::laugh.:: ::laugh.::
Μπράβο ρε Χρήστο, εκπληκτικό! Τι έγραψε πάλι ο άνθρωπας ρε παιδιά........
sailormoon
12-11-2006 @ 03:54
::laugh.:: ::up.:: ::laugh.::
Φαληρέας
15-02-2007 @ 14:34
::laugh.:: ::up.:: ::theos.::
Μαρία Χ.
15-02-2007 @ 15:03
Χρήστο μου.. σε εκτιμούσα πολύ έως σήμερα.. γι' αυτό σε παρακαλώ να το αποσύρεις αμέσως!! Kαλά.. καθόλου δεν ντρέπεσαι; Καθόλου;! Έκλεψες την κατσίκα από τον ΑΑΤΟΝ τέσσερις μήνες πριν -μόλις γεννήθηκε δηλαδή- και έχεις το θράσος να σχολιάζεις κιόλας;;;!!!
CHЯISTOS P
15-02-2007 @ 15:53
Μαρία μου, το φυσάς ακόμη το γιαούρτι σου ? ? ! !
AATON
15-02-2007 @ 17:43
LOL!
Μαρία, είσαι ζιζάνιο ::hug.::
Το ήξερα σαν ανέκδοτο Χρήστο, αλα πως θα το έκανε κάποιος ποίημα και με τόση ευχέρεια δεν το πίστευα...τέλειος!
CHЯISTOS P
06-02-2008 @ 00:36
Βραχνός Προφήτης
10-10-2006 @ 19:32

Xρήστο, με προβλημάτισε το ποίημά σου τούτο
κι έπιασα ντέφι στο ζερβί και στο δεξί λαούτο,
να πω τον μαύρο πόνο μου, να ...με μοιρολογήσω,
που μού 'φτασαν τα κέρατα κι ακούμπησαν στο ...γείσο ! !

Ναι, ναι, βεβαίως, Χρήστο μου, στο λέω, η αφεντιά μου,
σφόδρα προβληματίστηκε...Ψύλλοι μπήκαν στ' αυτιά μου . . .

Έχει κακό ιστορικό, γαμώ το ΚΕΡΑΤό μου,
τρακόσια χρόνια συναπτά, το σόι το δικό μου . . .

Πώς γίνεται ο πάππος μου, να 'τανε βλάχος βέρος
κι εντούτοις ο πατέρας μου, να μοιάζει ...μπραζιλιέρος ??

Πώς γίνεται η βάβω μου, να 'ταν κοντή και ρούσα
κι η μάνα μου μελαχροινή, ...Περσίδα απ' τα Σούσα ???

Πώς γίνεται , ωρέ Χρήστο μου, κι εγώ ο Τζουμερκιώτης,
Βαλκάνιος, ορειμάνιος, τρελότατος και πότης,
με τρικυμία μόνιμη στον θύμ(ι)ο τον αδένα,
να 'χω μια κόρη ήσυχη, έχουσα σώα τα ...φρένα ??
Εγώ να παίζω ακορντεόν κι αυτή βιολί να θέλει,
εγώ να τρώω σάμαλι κι αυτή μόνο παστέλι ???

Τίποτε...Τίποτε...Είναι απλό...Μου τηνε "κάναν" Χρήστο...
Μα μεταξύ μας, να 'ναι αυτό..Το στόμα σου εσύ κλείσ' το...
Μ' ένα τεστάκι ντι-εν-έι, το θέμα θα το λύσω
κι αυτή που με κεράτωσε, στην ψύχρα θα χωρίσω !
(ή λες τον πούστη, μοναχά, να πάω να καθαρίσω,
αυτόν που 'λάφι μ' έκανε, στα δύο να τον σκίσω???)

Χρήστο...Κουβέντα...Πουθενά....
Διπλή κερνάω τσικουδιά. . .

Κι όσο για το υπέροχο, της black αιγός το χρώμα,
κυλιέμαι στο μωσαϊκό, από το γέλιο ακόμα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο