| |
xazoula
12-10-2006 @ 05:45 | ::cry.:: ::cry.:: ::cry.:: | | ΠΡΩΤΑΡΗΣ
12-10-2006 @ 06:13 | "το μυαλό διαλύεται όταν αγνόειται"
Κατερινάκι μου, υπέροχο αυτό που έγραψες, μα και πολύ θλιβερό. Οταν ένα λουλούδι μαραίνεται, να ξέρεις πως ένα άλλο,φρέσκο, γεμάτο ζωντάνια, γεννιέται. Ενας νέος κύκλος ζωής ξεκινά.....
Πολλά φιλιά.. ::love.:: | | santana
12-10-2006 @ 14:25 | γιατί το φως χάνεται μες τη σκιά του εφιάλτη..
Υπάρχει πολύ φως μέσα μας ,μην το χαραμίζουμε σε εφιαλτες..
Πολύ καλή ανάλυση!! ::up.:: | | katerina3
12-10-2006 @ 15:21 | Σάντι δεν είχα σκοπό να σε κάνω να δακρύσεις, πρωτάρη να ξέρεις ότι πάντα όταν ένας ποιητής γράφει εκφράζει αυτό που αισθάνεται εκείνη τη στιγμή-περίοδο της ζωής του, όσο για το νέο κύκλο ζωής το έχω υπόψη μου άλλωστε όλα μέσα στη ζωή είναι! Santana πάντα προσπαθούμε να αναλύουμε τα συναισθήματά μας όσο καλύτερα μπορούμε.... Ευχαριστώ πολύ όλους σας.... ::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
