| |
| | είμαι δίπλα σου...αγάπη μου |  | | |
στέκω δίπλα σου ασαλευτη απερισπαστη σχεδον παγωμενη μην τυχει και λαμψει ενα σου βλεμμα κι εγω το στερηθω, μη τυχει και μια σου μονο γλυκια ανασα ξεχυθει στους πεντε ανεμους, και δεν προλαβω να τη νιωσω, να την εγκλωβισω μεσα μου να την αδραξω, κατι κρατας μονο για σενα τη λυπη σου μην πας να κρυψεις δεν μπορεις καθως δραπετες φευγουν δίχως φρενα αισθησεις που φωναζουν μη κρυφτεις και τι να κάνω?
μηπως και μου χαρισει μια σταλα απο αυτο το τοσο πολυτιμο που εχεις η ψυχη σου. κολλαω πανω σου να τυλιξει ολο το κορμι μου, το σωμα , την ψυχη , τα σπλάχνα , οχι να σου την πάρω, να μου τη δωσεις, οχι ολη , μονο λιγη , οση αντεχεις οσο φυλας για μενα , μου χαριζεις ζωή , θαρρω τελικα πως με γεννας, σε γευομαι , σε φιλω στα ματια , στα χερια σου , στα χειλια σου, δεν ξερω αν με γεννουν η αν με σκοτώνουν, οχι στ΄αληθεια δεν το ξερω. σεαγγιζω , πρωτα διστάζω, κερακι που φοβάμαι θα λιωσει, γυαλινο ονειρο που νιωθω θα σπασει, και το προσεχω μα σαν μαγνήτης τραβάς την αφή μου, δεν ξέρω αν ξέρω τι θα πει ναγαπας...ξερω μονο να σε περιμένω , να σε προσέχω , σαν να είμαι ο φυλακας αγγελος σου, σαν μανα στοργική, σαν τρυφερο χαδι να σε κοιτω, ξερω να σε ακουω, να σε γευομαι , να σε αγγιζω, να σε νιωθω καθε που σε κοιταζω στα ματια , ειναι ταχα αυτο αγαπη?
δεν εχω αλλο οτι κρατω σου μαρτυρω, ειναι ευχή, το δίχως αλλο , νιωθω και ξερω τι να πω , μια προσευχή, κατι πονα απελπισμένα , δεν ξερω τι και μήν μου πεις, δεν στο ζητάω, μα οι σιωπές σου λενε ταραγμένα , χιλιαδες μου γνωστά μαζι πονω, μια λεξη πες φοβάμαι μήν χαθεις .
Να βλέπεις πανω, ψηλα το κεφάλι σου αγορι μου, να νιωθεις περηφανος, δες τι καταφερες, αγαπας , νιωθεις , καποια προσωπα σε αγαπουν, σε οτι κρατας εγω γνωριζω μαχητη, πες μου τι αλλο τι θες να κανω, θα ειμαι εδω και αν η μαχη σου χαθει ειμαι διπλα σου , ισως να κρυβεις μεσα σου πολυ οργή, μα η σιωπή σου άρχισε να με κουράζει, εκφράσου ελευθερα, και κανε την αρχή, πολυ το σκέφτεσαι και αυτο ειναι που πειραζει, δοκιμασια εχουμε θα βγουν ολα εις περας , καθε φορα που φευγεις , αμηχανια νιωθω, σειρα σου σημερα ηταν , να με κοιτας σαν φευγω, δεν ξερω τι θα πει ν'αγαπας...και αμα στ'αληθεια το χω να αγαπαω, αν το μπορω... το προσκεφάλι σου είναι κοσμος δικος μου , αγαπητός, ονειροστόλιστος,
Μιχάλη μου να ξέρεις είμαι πάντα δίπλα σου ...και νοερά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | η ζωή μας είναι μία σειρά απο επιλογές...one life, live it | | | |
|
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
12-10-2006 @ 10:52 | δεν εχω αλλο οτι κρατω σου μαρτυρω, ειναι ευχή, το δίχως αλλο , νιωθω και ξερω τι να πω , μια προσευχή, κατι πονα απελπισμένα , δεν ξερω τι και μήν μου πεις, δεν στο ζητάω, μα οι σιωπές σου λενε ταραγμένα , χιλιαδες μου γνωστά μαζι πονω, μια λεξη πες φοβάμαι μήν χαθεις .
Τυχερός ο Μιχάλης.Το ξέρει άραγε; ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
