Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
131539 Τραγούδια, 269626 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Φορώντας ρούχα που λιώνουν στο νερό
 
Σύννεφα κασκόλ τυλίγω στο λαιμό μου
καταιγίδες φέρνει να ξεπλένουν το κορμί
νόμιζες πως είσαι αλήθεια το πλευρό μου
μα δες με πως αποκολλούμαι με ορμή

Φοράω ένα πουλόβερ μ’ ενοχές
δυο κάλτσες να πατώ δικούς μας φόβους
ένα τζιν μ’ αξέχαστες υγρές στιγμές
μια ζώνη στην καρδιά δεμένη κόμπους

Μια αστραπή μας χώρισε ζωή
δυο σύννεφα που φιληθήκαν με λαχτάρα
η λάμψη που χωράει μια στιγμή
μας τρόμαξε σα ναταν αίσθηση ζηλιάρα

Καψαλισμένα τα κορμιά και οι ψυχές
μυρίζουν θάνατο, πληγή του χτες
αν μ’ άφηνες θα φόραγα κασκόλ
και κάτω απ’ τη βροχή θα πίναμε αλκοόλ

Αν μ’ άφηνες θα σ’ αγαπούσα με πάθος
λαχταρούσα τόσο να δοθώ στο λάθος
τώρα κοιμάμαι στο ένα μου πλευρό
φορώντας ρούχα που λιώνουν στο νερό



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
« Ακρόνειρο »
12-10-2006 @ 12:42
Μόνο τέτοιες σκέψεις μου ανατριχιάζουν την ψυχή..
Σαν την παραπάνω..
MARGARITA
12-10-2006 @ 12:49
Αν μ’ άφηνες θα σ’ αγαπούσα με πάθος
λαχταρούσα βλέπεις να δοθώ στο λάθος
τώρα κοιμάμαι στο ένα μου πλευρό
φορώντας ρούχα που λιώνουν στο νερό

Το όνειρο το πληρώνουμε ακριβά λέει ένα τραγούδι ψυχή μου ::love.::
κοντεύει ο καιρός...κρατήσου ::love.::
Τσακίρη Χαρά
12-10-2006 @ 13:06
Κοριτσι μου......... ανατριχιασα μεχρι το μεδουλι μου (?).........

Σύννεφα κασκόλ τυλίγω στο λαιμό μου
καταιγίδες φέρνει να ξεπλένουν το κορμί
νόμιζες πως είσαι αλήθεια το πλευρό μου
μα δες με πως αποκολλούμαι με ορμή

Τι εκφραση πονου ... τι παρομοιωσεις..... τι αποκολληση ηχηρη!!!! Ως εδω ακουστηκε......... ::oh.::
anthrakoryxos
12-10-2006 @ 13:30
Πως φτιάχνονται οι κεραυνοί; Ε; Τυλιγε σύννεφα και θα δείς....
χρήστος
12-10-2006 @ 14:09
πολύ πολύ όμορφο τζένη, καλησπέρα
Αστεροτρόπιο (Jeny)
12-10-2006 @ 14:19
Ακρόνειρο διάλεξες μία, ποια; Μαργαρίτα μου ::love.:: , Χαρά τι να πω, χαίρομαι που σ' έκανα να νιώσεις κάτι. Ανθρακωρύχε κράτα την άκρη για το ξετύλιγμα μετά ::smile.:: , Χρήστο σ' ευχαριστώ που πέρασες από δω, καλησπέρα!
elli
12-10-2006 @ 14:44
Περιέγραψες τη θλίψη του ανεκπλήρωτου αριστουργηματικά...Εύγε σου Τζένη μου!!!
Chimaira
12-10-2006 @ 15:02
πολυ ομορφο....μελανχολια στο ζενιθ....προσεχε μιν σου ξηλωθει το κασκολ, δυσκολοι χειμωνες ερχονται....
ΚαΤερίνη
12-10-2006 @ 15:03
Μπράβο Τζένη, τι να πω τώρα εγώ, συμφωνώ με τους παραπάνω.... με συγκίνησες καλή μου... ::love.:: ::love.::
psyxanemisma
12-10-2006 @ 15:07
λυρικά όνειρα...
χρόνος καρτερικός....
horseman
12-10-2006 @ 15:55
Θα ήθελα να αγκαλιάσω ένα στίχο...
δεν μπορώ...
θα με βρίζουν σκληρά οι άλλοι...
και θα έχουν και δίκιο...

Θα τους τυλίξω μ' ένα κασκόλ...
να μην κρυόνουν...
μ' αντεχουν γμτ...
θα τους έχω ψηλά μ' αυτό για να μην λιώσουν...

Τι να σου πω Τζένη για θύμησες που προκαλείς...΄
πάω στην γωνιά μου να τους σκορπίσω στα πόδια μου...
θέλω να γλυστρίσω μαζί τους στο παγωμένο μάρμαρο...
Αστεροτρόπιο (Jeny)
12-10-2006 @ 16:19
Elli, Chimaira, Kateruna-Anna, psyxanemisma σας ευχαριστώ πολύ. Horseman το ξύλο είναι πιο ζεστό... σ' ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιό σου.
TAS
12-10-2006 @ 17:17
Εκπληκτικό τραγούδι!!
ΑΙΟΛΟΣ
13-10-2006 @ 01:43
Καψαλισμένα τα κορμιά και οι ψυχές
μυρίζουν θάνατο, πληγή του χτες
αν μ’ άφηνες θα φόραγα κασκόλ
και κάτω απ’ τη βροχή θα πίναμε αλκοόλ

Υπέροχο ποίημα με πόνο, εικόνα, έκφραση…
καλημέραJeny... ::smile.::
agrampeli
13-10-2006 @ 07:47
Καψαλισμένα τα κορμιά και οι ψυχές
μυρίζουν θάνατο, πληγή του χτες
αν μ’ άφηνες θα φόραγα κασκόλ
και κάτω απ’ τη βροχή θα πίναμε αλκοόλ

Υπέροχο ποίημα ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο