Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Στη σοφίτα
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130577 Τραγούδια, 269412 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στη σοφίτα
 είμαστε ακόμα εδώ...
 
Εδώ. Ξαπλωμένη στη σοφίτα
Ανοίγω το παράθυρο ν’ αερίσω τη θλίψη και το θάνατο.
Ν’ ανακατευτεί με τις νεκρές φολίδες του δέρματός μου
που έχουν γεμίσει σκόνη το κρεβάτι.
Το αεράκι με τρυπά για να μ’ αναστήσει.
Αέρας θαλασσινός, φερμένος απ’ το Βορρά.
Η ανατριχίλα μου προκαλεί πόνο.
Φωνάζω τις ιερές αέρινες σταγόνες νερού κι αλμύρας να με λυτρώσουν
γλιστρώντας απ’ τα μάτια μου.
Μα τα βλέφαρα παραμένουν πεισματικά, νεκρίκια στεγνά.
Τι όμορφο να μπορούν να κυλούν τα μάτια σου!
Απλώνω το βλέμμα μου από το παραθυράκι
με μόνη θέα το φεγγάρι, τη θάλασσα κι ένα τεράστιο πεύκο.
Να υψώνεται απ’ τα βάθη της γης στον ουρανό.
Εκεί στέκει και ξεκουράζεται. Στην κορυφή.
Από τ’ ακουστικό σε συνεχή επανάληψη ο Ήλιος θεός με περιγελά.
«...Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι...λευτεριά στους ανέμους ζητάω»
Από το ένα αυτί μόνο μη χάσω τον ήχο του κύματος, του αέρα, της γης.
Ξαφνικά νιώθω υγρή.
Καμιά σκέψη δεν προκαλεί το υγρό του έρωτα.
Το νιώθω σε όλο μου το κορμί.
Μα αυτή τη φορά δεν αναζητώ τη λύτρωση.
Ο ερωτισμός μου είναι βαθύς, απόλυτος κι ακραία μοναχικός.
Κανένα χέρι δεν τον οδηγεί.
Καμιά μορφή δεν τον εξουσιάζει.
Βγαίνει απ’ τα βάθη της μήτρας
Σπάει τα νερά του πλακούντα για να γεννηθεί.
Και το υγρό είναι αλμυρό.
Ποιος είπε πως μόνο τα μάτια δακρύζουν;


Ιούλιος 2006


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Κατακόκκινοι θρυμματισμένοι κρύσταλλοι
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
MARGARITA
12-10-2006 @ 16:19
Ερωτικότατο στο ύψιστο κρεσέντο των αισθήσεων μάτια μου ::love.::
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
12-10-2006 @ 16:20
«...Και χωρίς τα φτερά δε φοβάμαι...λευτεριά στους ανέμους ζητάω»
Από το ένα αυτί μόνο μη χάσω τον ήχο του κύματος, του αέρα, της γης.

όπως σε χάσαμε εμείς τόσο καιρο.Μετά μιλάμε για φιλίες...
::yes.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
12-10-2006 @ 16:46
μαργαρίτα, μαργαρίτα ::smile.:: , Διαμαντή γκρινιάζεις ή μου φαίνεται; ::cry.::
αυγουστης
12-10-2006 @ 16:47
Τί θα γίνει σήμερα βρε παιδιά? Tί μαζεμένος ποιητικός οίστρος σας έπιασε όλους? Tζένυ, στο λέω ειλικρινά! Φοβερά ερωτικό, σε σημείο ανατριχίλας! Συγχαρητήρια!
annaΤi
12-10-2006 @ 17:01
"Μα τα φλέβαρα παραμένουν πεισματικά, νεκρίκια στεγνά.
Τι όμορφο να μπορούν να κυλούν τα μάτια σου!"
....απίστευτο, όπως και το φινάλε!!!!
Τί έγραψες ρε παιδί?! ::huh.:: ::yes.::
TAS
12-10-2006 @ 17:41
::blush.:: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Απίστευτο! Αισθαντικό! Ερωτικό! ΥΓΡΟ!!
Νύμφη του Διόνυσου!! ::oh.:: ::love.::
horseman
12-10-2006 @ 18:11
Φωνάζω τις ιερές αέρινες σταγόνες νερού κι αλμύρας να με λυτρώσουν
γλιστρώντας απ’ τα μάτια μου.

Ο ερωτισμός μου είναι βαθύς, απόλυτος κι ακραία μοναχικός.

Βγαίνει απ’ τα βάθη της μήτρας
Σπάει τα νερά του πλακούντα για να γεννηθεί.
Και το υγρό είναι αλμυρό.

Υγρό και αλμυρό...
θυμίζει τ' απέραντο γαλάζιο...
την γαλήνη της θάλασσας...
τον θυμό του Ποσειδώνα...
όι λέξεις χτυπούν στο κέντρο της σκέψης μου...
σαν κύματα...
τα κύτταρα σκορπίζουν...
αυτή είναι η έννοια του ερωτισμού...
θα χαθούν ή θα ξανα-γεννηθούν...
δεν έχει σημασία...
ο σκοπός που έγινε λάβαρο μετρά...

Τζένη αγοράζω τον πίνακά σου...
έτσι απλά...

Καλημέρα...

AceOfSpades
13-10-2006 @ 04:14
ωραιότατο Τζένη
justawoman
13-10-2006 @ 06:01
βαθιά θλιμένο, βαθιά ερωτικό

πολύ δυνατός ο λόγος σου Τζένη
υποκλίνομαι!
ειρήνη
13-10-2006 @ 08:21
πολύ δυνατό !!!!!!!!! ::smile.::
agrampeli
13-10-2006 @ 08:22
πολύ πολύ ωραίο ::smile.::
Τσακίρη Χαρά
13-10-2006 @ 13:27
"Ποιος είπε πως μόνο τα μάτια δακρύζουν;"
Ποιος το ειπε για;;;; Εγραψες πάλι...... εγραψες με εκείνο το μελάνι της ψυχης σου το ανεξιτηλο...... που μενει χαραγμενο στα μάτια όσων σε διαβάζουν........ και με τυφλώνει ......... και δε βλεπω τίποτα άλλο παρα τον πόνο............ να κατευθυνεται πανω μου και να 'χει το όνομα σου......... αχχχ Jeny μου....... εισαι χαρισματικος άνθρωπος!!! ::love.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
15-10-2006 @ 09:10
ένα μεγάλο ευχαριστώ και την αγάπη μου σε όλους ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο