stixoi.info: η συνωρίς της φαντασίας

Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: η συνωρίς της φαντασίας

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

η συνωρίς της φαντασίας

καλή σας μέρα

μοναχική περιδιάβαση στον λόφο
με τα ασάλευτα άσπρα μάρμαρα.
Αερικά. Γυναίκειες κι ανδρικές μορφές
που αρνήθηκαν την ύλη
με συντροφεύουν κωφεύοντας.
πρόδρομοι, σηκοί, , οπισθόδομοι, άδυτα αδύτων,
μια χρυσελεφάντινη πυθία σε τρίποδα από χαλκό
ρίχνει λοξή ματιά ζυγιάζοντας τα δώρα
και δίνει αμφίσημους χρησμούς με βρυχηθμούς

Ανωδομή φαντασίας. Κίονες-που δεν υπάρχουν πια-
ρίχνουν τον ίσκιο τους στον ίσκιο μου
αετώματα –που λεηλατήθηκαν- μου διδάσκουν την ιδιοτέλεια
σφίγγες ακρωτηριασμένες στ’ ακρωτήρια
μου αποκαλύπτουν λύσεις για αινίγματα
που δεν μου τέθηκαν ποτέ
και μια μορφή μετωπική σε μια μετώπη
βρίσκει τη ρώμη και νικά την πέτρινη ακαμψία
κι αποκολλά απ’ το στήθος της το χέρι του Κενταύρου
για να μην έχει παρελθόν η ανηθικότητα.

Ωδείο. Δόμοι πωρόλιθου απορρόφησαν τη μουσική
και τώρα σιωπηλοί απολαμβάνουν
το σιωπητήριο της Άνοιξης
Μούσες πενθούν για τους μουσώνες της στειρότητας
για όλες τις πένες που πια πένονται πεινώντας για μελάνι
αναπολώντας τις σάρκες τις θνητές
που σάρκασαν το αιώνιο

Στάδιο. Ρίψεις ριπών ανέμων στους βατήρες
άλτες σαλτάρουν της σιωπής απ’ τα εφαλτήρια
ακόντια εξακοντίζονται τρυπώντας το άπειρο
πυγμάχοι χρόνοι απάνω μου δείχνουν την πυγμή τους
την ώρα που καλπάζει δίχως σύνορα
η συνωρίς της φαντασίας …
________________________________________
συνωρίς : Τύπος αρματοδρομίας με δύο άλογα


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 12 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

http://luogointerno.blogspot.com/

ΑΙΟΛΟΣ 13-10-2006 @ 02:37	Μούσες πενθούν για τους μουσώνες της στειρότητας για όλες τις πένες που πια πένονται πεινώντας για μελάνι αναπολώντας τις σάρκες τις θνητές που σάρκασαν το αιώνιο Πεινώντας για μελάνι… Από την υπέροχη πένα σου Χρήστο… ::smile.::
Spartinos 13-10-2006 @ 02:41	πυγμάχοι χρόνοι απάνω μου δείχνουν την πυγμή τους την ώρα που καλπάζει δίχως σύνορα η συνωρίς της φαντασίας … ΓΡΑΦΕΙΣ ΥΠΕΡΟΧΑ ΧΡΗΣΤΟ
AceOfSpades 13-10-2006 @ 03:48	ταξίδι στο χρόνο .. ή μήπως όχι ? υπέροχο χρήστο.. να σαι καλά
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ 13-10-2006 @ 04:49	Γιατί μου τ' άλλαξες σήμερα;Πιο πολύ την βρίσκω με τα έμμετρα. Κι αυτό όμως είναι υπέροχο. ::up.::
ειρήνη 13-10-2006 @ 08:34	πολύ όμορφη η περιπλάνησή σου Χρήστο ::smile.::
justawoman 13-10-2006 @ 08:50	Αρματοδρομίες φαντασίας, ιστορικά μονοπάτια, αρχαία ερείπια, αγάλματα εν κινήσει... και άλλα πολλά σ' ένα αριστούργημα ποιητικού λόγου... Υπόκλιση! ::yes.::
agrampeli 13-10-2006 @ 08:52	::smile.::
χρήστος 13-10-2006 @ 13:51	φίλοι μου ευχαριστώ που με διαβάζετε... να είστε όλοι καλά
Palioxaraktiras 12-12-2007 @ 03:37	καιρο ειχα να σ απολαυσω Χρηστο Συνεπως το σημερινο σου ηταν διπλη απολαυση Καλη σου μερα
Ναταλία... 12-12-2007 @ 03:58	την ώρα που καλπάζει δίχως σύνορα η συνωρίς της φαντασίας … πολύ καο Χρήστο ::smile.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ 12-12-2007 @ 10:37	Ωραίο! ::theos.:: ::yes.:: ::theos.::
isidora 12-12-2007 @ 11:30	εκκωφαντικό ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο