Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
stixoi.info: Ανομία στις έναστρες νύχτες
 
Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
130619 Τραγούδια, 269439 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ανομία στις έναστρες νύχτες
 Οταν κοιτας απο ψηλααααααν...... Τζια, απολυτο τοπιο, αν και αναφερομαι στο καλοκαιρι.
 
Νυχτολουλουδο
σε κρυβω με μια κινηση
στον κορφο της στιγμης.
Μυρωδια
λευκα μικρα σπιτια
αστερια στην πλαγια
η θαλασσα
λυσσασμενο σκυλι
βογγαει με παθος
πανω στους βραχους
γλυφοντας με το αλατι τα σκληρα κορμια τους.
Η συνενωση τους
εναστρος ουρανος που αντανακλα
τα ματια της ναυαγισμενης πολης
που σβηνει στον οριζοντα
με κοκκινα φιλια απο δειλινο.
Τα πορτοκαλι φουλαρια
ξεχυμενα στον αερα
σκουραινουν απο την μια
ειναι σκουρα απο την αλλη
του οριζοντα πλευρα.
Αερας καθαριος
αλμυρα στο προσωπο
οι κουρουνες αναζητουν
με κρωξιματα τρομου
ανατριχιαστικες σκιες
για να κρυφτουν απο την κινηση
να βρουν λογο υπαρξης.
Οι πετρες
σημαδια σταθερης αξιας
σημαδια βασιμα
οταν χασεις τον δρομο σου
στην χωματινη ευθεια
οταν πατας στην πουδρα
και αισθανεσαι τον κουφιο ηχο
μιας πεπερασμενης στιγμης.
Αφηνεις χναρια
αφηνεις τον δρομο σου
την πορεια σου προς τα ξερα βουνα,
μεγαλοι ογκοι
ανεγγιχτοι σχεδον,
με λευκες πιτσιλες
σπιτια νησιωτικα, κοιμισμενα.





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Τοπία & Περιοχές,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η καθαροτητα των μιασμενων
 
Ιουλιβέρτιος
13-10-2006 @ 05:31
Πολύ πολύ όμορφο.
(Αν έβαζες και τόνους, θα ήταν άψογο, και συγγνώμη για το θάρρος της τεχνικής παρατήρησης.)
Chimaira
13-10-2006 @ 05:33
βαριεμαι τους τονους............δεν εχεις ιδεα ποσο πολυ...........
ΑΙΟΛΟΣ
13-10-2006 @ 06:40
Οι πετρες
σημαδια σταθερης αξιας
σημαδια βασιμα
οταν χασεις τον δρομο σου
στην χωματινη ευθεια
οταν πατας στην πουδρα
και αισθανεσαι τον κουφιο ηχο
μιας πεπερασμενης στιγμης.

Θαυμάσιο Ζίνα…
Ανομίας και ουτοπίας το ανάγνωσμα… ::smile.::
« Ακρόνειρο »
13-10-2006 @ 07:25
Έχει πολλούς ήχους..
Μου αρέσει..
Καλησπέρα.
deti
13-10-2006 @ 07:52
Para ma para polu omorfo! ::up.:: ::up.:: ::up.::
agrampeli
13-10-2006 @ 09:10
::smile.:: ::smile.:: ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο