Elpida
13-10-2006 @ 09:55 | Ομορφες αναμνησεις κι ακομη πιο ωραιοι στιχοι.
| |
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
13-10-2006 @ 10:54 | Δηλαδή εμείς τους γένους αρσενικού να πάμε να πνιγούμε;
Για να μην σου χαλάσουμε το χατήρι θα το κάνουμε κι αυτό. ::naugh.:: | |
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
13-10-2006 @ 11:34 | Βρέθηκα κι απόψε στου νου μου την αρένα
με τις αναμνήσεις που καίν’ στις μοναξιές
μέσα στα τραγούδια τα παραπονεμένα
έρχεσαι σαν τότε μα χάνεσαι στο χτες
Υπέροχο echo... ::yes.:: | |
Ιουλιβέρτιος
13-10-2006 @ 12:19 | ::yes.:: | |
echo
13-10-2006 @ 12:39 | Διαμαντή, ε όχι και να πνιγούμε. Μετά τι θα κάνουν αυτές;
Απλώς είναι σα να τραγουδά γυναικεία φωνή. Πως θα γινόταν αλλιώς άλλωστε; Θα έλεγε ο άντρας "κι εγώ ονειροπαρμένη"; Εκτός αν έκανε εγχείριση αλλαγής φύλλου μέσω ΙΚΑ. ::smile.:: | |
« Ακρόνειρο »
13-10-2006 @ 13:17 | " Πέρασε ένας χρόνος κι εγώ μόνη στο κρύο
χάνομαι στα λόγια που θέλω να σου πω
κι όλο ξεφυλλίζω εκείνο το βιβλίο
που ‘γραφες στο τέλος «σε σένα που αγαπώ» "
Μου αρέσει η εικόνα που βγάζει..
Καλησπέρα σου.
| |
xazoula
13-10-2006 @ 13:19 | ::love.:: | |
Αγνή
13-10-2006 @ 15:30 | Έρχεσαι σαν τότε
μα χάνεσαι στο χτες....
Έτσι! | |
το νυχτοπουλι σου...
13-10-2006 @ 17:45 | Πολυ πολυ ομορφο και συναισθηματικο...
Απ'αυτα που στο τελος σου αφηνουν
ενα μελαγχολικο χαμογελο κι ομορφες αναμνησεις... ::smile.:: | |
echo
13-10-2006 @ 17:50 | Αφιερωμένο νυχτοπούλι μου. Έλεγα ότι θυμήθηκα τους διαλόγους μας και συγκινήθηκα πολύ. Τι υπέροχα που ήταν!!! | |
agrampeli
14-10-2006 @ 05:23 | Πέρασε ένας χρόνος κι εγώ μόνη στο κρύο
χάνομαι στα λόγια που θέλω να σου πω
κι όλο ξεφυλλίζω εκείνο το βιβλίο
που ‘γραφες στο τέλος «σε σένα που αγαπώ».
πολύ όμορφο ::smile.:: | |
EΡΩΤΙΚΟΣ
15-01-2008 @ 22:54 | ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Maria Olsen
16-01-2008 @ 04:35 | Ki emena mou arese... ::yes.:: | |
isidora
16-01-2008 @ 07:13 | Πολύ γλυκό ::love.:: | |
velico
16-01-2008 @ 22:16 | πολύ τρυφερό,πολύ όμορφο | |
 |
